is echter zeer bezorgd. Hij ziet het akkoord als een verbond met de dood en op veel te veel punten is het een voorzetting van het paarse beleid. Ethische kwesties zijn in de onderhandelingen helemaal ondergesneeuwd. Het ”kwartje van Kok” kan sneuvelen, het rekeningrijden kan vervallen, de onroerendezaakbelasting kan worden afgeschaft, maar de dood blijft heersen in ons land. Als het gaat over zaken van leven en dood komen politici, ook al is hun leider christelijk, niet verder dan met een ernstig gezicht euthanasie, abortus, homohuwelijk, drugs en prostitutie tot controversiële onderwerpen te verklaren en niet te willen tornen aan verworven rechten. De hypocrisie ten top.

Wederom is het de dans om het gouden kalf. Voor het geld ligt men wakker. Duizenden ongeboren kinderen kunnen echter worden vermoord en de oudere mens blijft overgeleverd aan de willekeur van een euthanaserende dokter die nog steeds weigert zijn doodsdaad te melden. De wet op het ’homohuwelijk’, waarvan ieder weldenkend mens beseft dat dat een onmogelijkheid is en waardoor tevens het pornobeleid wordt gesanctioneerd, wordt ook beschouwd als een zogenaamd verworven recht. Aan het drugsbeleid wordt niet getornd en de verstrekking van heroïne blijft bestaan.

Geestelijke moed
Alles wat met ethiek te maken heeft, wordt in wollige woorden verpakt om toch vooral niet de vinger bij de zere plek te leggen. De ware aard van paars komt nog één keer scherp naar voren wanneer er schijnheilig een weg wordt gevonden om een levensbedreigende abortusboot te laten uitvaren. Paars zal couˆte que couˆte het puinhopenbeleid afmaken.

Waar blijft de geestelijke moed van mannen als Groen van Prinsterer, Abraham Kuiper, Talma en Savornin Lohman, die de weg gebaand hebben voor het welzijn en de welvaart van ons land? Het CDA verkocht de C voor het compromis van de algemeenheid, de ChristenUnie ging onder in zelfgenoegzaamheid en arrogantie en het christelijke mediaboegbeeld geeft er kennelijk de voorkeur aan de tegenstander aan het woord te laten.

De fundamentele schreeuw om verandering in ons land is door hen die zeggen christelijk te zijn, niet opgepakt. Abortus, euthanasie, drugs, homohuwelijk en pornografie zijn voor hen geen zaken om voor op de barricaden te gaan. We laten Gods water over Gods akker lopen. Het regeerakkoord is een verbond met de dood.

Slavernij
Alleen de universele normen en waarden van God kunnen de oplossing geven. Schreeuw om Leven strijdt voor de afschaffing van abortus. Als we ons schamen voor de slavernij, is het ook hoog tijd dat we ons schamen voor het doden van ongeboren kinderen. Waarom antwoordt de regering niet op vragen van de Mensenrechtencommissie van de VN, die van mening is dat het leven in gevaar kan zijn door de euthanasiewet die Nederland aannam?

Hoe kan het bestaan dat wij een homowet hebben? De homobeweging zet haar agressieve actie voort tot in het absurde. Hulp aan homo’s is nodig, niet een gedogen zonder einde.

Het is een schande dat het drugsbeleid wordt gehandhaafd. Onderzoek toonde aan dat de zogenaamde scheiding van markten tussen soft- en harddrugs een farce is.

Hoevelen meer moeten nog het slachtoffer worden?

De auteur is voorzitter van de Stichting Schreeuw om Leven.