Ri Kwang Chol, die vorig jaar zijn land ontvluchtte, vertelde aan een forum van mensenrechtenactivisten dat het doden van gehandicapte pasgeborenen wijdverspreid is, maar dat hij er zelf nooit aan heeft meegedaan.Volgens Kwang Chol wordt de praktijk aangemoedigd door het regime, dat de samenleving „zuiver” zou willen houden door mensen te elimineren die „anders” zijn.

Het doden zou plaatsvinden in ziekenhuizen en zelfs bij mensen thuis. De begrafenis zou een handeling zijn zonder enig ceremonieel.

De Zuid-Koreaanse mensenrechtenvereniging New Right Union wil dat de regering in Seoul stopt met stille diplomatie en actie onderneemt om het noordelijke buurland onder druk te zetten om de mensenrechten na te leven. „De regering moet niet langer voorkomen Kim Jong Il te tergen”, zei Kim Young Sun, een voormalig kampgevangene uit het noorden, die vorig jaar wist te ontvluchten. Juist het treiteren van Kim zou de beste manier zijn om voortgang te boeken.

Maar de Zuid-Koreaanse regering wil niet meedoen aan de internationale veroordeling van Noord-Korea, omdat dat de situatie in dat land alleen nog maar erger zou maken. Ook in regeringscontacten op ministersniveau komen de mensenrechten niet ter sprake. Zelfs binnen de VN onthoudt Zuid-Korea zich vaak van stemmingen als Noord-Korea wordt veroordeeld.

Een andere vluchteling klaagde over de massale mensenhandel in de grensstreken met China. „Er zijn vrouwen die zichzelf voor een handvol rijst verkopen.”

Noord-Korea heeft altijd gezegd dat het een „paradijs van menselijkheid” is en dat alle kritiek voortkomt uit jaloezie.