Volgens de raad heeft het gerechtshof in Den Haag blijk gegeven van een onjuiste opvatting van het recht door zowel levenslang als tbs met dwangverpleging op te leggen. De andere beslissingen van het hof, waaronder de bewezenverklaring, blijven in stand, aldus de Hoge Raad.De B. werd in juni 2004 in hoger beroep veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging voor zeven moorden en drie moordpogingen op patiënten van haar. Volgens het hof maakte De B. slachtoffers onder ernstig zieke kleine kinderen en hoogbejaarden.

Tussen 1997 en 2001 werkte De B. in Den Haag in het Rode Kruisziekenhuis/Juliana Kinderziekenhuis (RKZ/JKZ), Ziekenhuis Leyenburg en het hospitaal van de Scheveningse gevangenis. Als moordwapen zou de vrouw medicijnen in giftige hoeveelheden hebben gebruikt.

Het hof in Den Haag oordeelde dat Lucia de B. zo gevaarlijk is dat ze nooit meer in de samenleving mag terugkeren. Voor het geval ze ooit gratie mocht krijgen, legde het hof niet alleen levenslang, maar ook tbs met dwangverpleging op; dan zou ze in elk geval niet onbehandeld vrijkomen.

De Hoge Raad heeft nu bepaald dat deze straf (levenslang) en deze maatregel (tbs) niet samen kunnen. Levenslang wordt in de regel opgelegd aan veroordeelden die niet geestesziek zijn en derhalve toerekeningsvatbaar zijn. Bij Lucia zijn wel aanwijzingen gevonden voor psychische stoornissen. Omdat zij echter steeds heeft ontkend schuldig te zijn, konden psychologen en psychiaters niet de conclusie trekken dat deze stoornissen iets met haar vermeende misdaden te maken hadden. Ze is dan ook volledig toerekeningsvatbaar verklaard en zou daarom niet in aanmerking komen voor tbs.