Sindsdien is de uitdrukking ”the day after” een begrip geworden. Het symboliseert de gevolgen van een ramp, zoals die zichtbaar worden op de volgende dag: als kruitdampen, stofwolken of nucleaire neerslag het zicht niet langer belemmeren.Vandaag zijn er verkiezingen voor de gemeenteraden. Zelfs als daarbij een politieke aardverschuiving optreedt, is een vergelijking met een ramp als een kernoorlog nog niet op zijn plaats. Toch kunnen ook kleine veranderingen op lange termijn grote gevolgen hebben. Vier jaar geleden was sprake van een ruk naar rechts. Vandaag valt eerder een omgekeerde beweging te verwachten.

Daarom ook nu de vraag: hoe ziet ”the day after” eruit? Wanneer deze krant op de mat valt, zijn de stembussen nog niet gesloten. Vanavond voltrekt zich in veel gemeentehuizen weer het vierjaarlijkse ritueel: de ene partij likt z’n wonden, de andere opent een fles champagne. De dag erna starten de onderhandelingen voor het nieuwe college.

De dag erna, dat is de biddag. De verkiezingen vallen nu op dinsdag omdat kerkelijk meelevende leden anders niet op het stembureau kunnen zitten. De Kiesraad heeft daar bij het vaststellen van de verkiezingsdatum rekening mee willen houden. Ook al is het bijna tachtig jaar geleden dat de regering officieel een biddag uitschreef, toch spreekt uit de verschoven verkiezingsdatum een erkenning van de belangen van een christelijk volksdeel.

Zoiets schept trouwens verplichtingen. Het is te betreuren dat de biddag niet langer een nationale dag van afzondering is. Kerken maken daar geen landelijke afspraken over. Er zijn maar weinig plaatsen meer waar alle winkels, scholen en openbare voorzieningen gesloten zijn vanwege de biddag. De kerkelijke verdeeldheid is daar mede debet aan, terwijl die juist aanleiding moet zijn voor gezamenlijke en eendrachtige verootmoediging op zo’n dag. Het bezwaar dat vacante gemeenten dan aangewezen zijn op leesdiensten, weegt daar niet tegen op. Inmiddels is het zover dat het gros van de Nederlanders wel weet wat de ramadan is, maar nooit van een biddag voor gewas en arbeid heeft gehoord.

Heeft het nog wel zin om op biddag stil te staan bij de gemeenteraadsverkiezingen, die dan al achter de rug zijn? Ja, juist dan. Het eerste Bijbelboek laat een bijzondere bidstond zien: Abraham die pleit voor de inwoners van Sodom. Terwijl de twee engelen al op pad zijn om die zondige stad te verderven, bidt hij of Sodom behouden mag blijven omwille van de rechtvaardigen die erin wonen. Als het er tien zouden zijn, zegt God toe, zal de stad gespaard blijven.

De engelen ontmoeten Lot in de poort, de plaats waar de ’gemeenteraad’ van Sodom vergadert. Het aantal staat snel vast: minder dan tien.

De dag erna, ’s morgens in alle vroegte, staat Abraham op en keert hij terug naar de plaats waar hij gebeden had. De nachtelijke hemel kleurt, van het vuur dat intussen Sodom verteerd heeft. Op het gebed van Abraham worden Lot en zijn dochters behouden.

De dag erna, biddag, begint daarom in alle vroegte. Dan past een gebed om wijsheid, bekering en leiding van Gods Geest voor allen die in de poort zitten, oude en nieuwe raadsleden, aanstaande wethouders en burgemeesters, al dan niet christen. Een gebed om de doorwerking van Gods geboden in de gehele samenleving. Als er tien of meer rechtvaardigen zijn, spaart de Heere de stad.