In memoriamconcert breed gedragen
In de rubriek Goed Bekeken in de krant van 24 februari zette prof. dr. W. J. op ’t Hof vragen bij het initiatief voor een in memoriamconcert. J. T. Teeuw legt uit hoe zijn bedrijf tot het volgens hem erg gewaardeerde initiatief is gekomen.
Ruim twintig jaar werken wij als begrafenisonderneming in de regio Rotterdam-Gouda-Zoetermeer-Den Haag. Omdat mensen ons kennen en weten van onze achtergrond worden wij hoofdzakelijk door kerkelijke mensen gevraagd om bijstand te verlenen wanneer iemand is overleden. De bekendheid met de kerk(en) spreekt mensen aan.Steeds meer worden wij ook door niet-kerkelijken gevraagd, juist om wie wij zijn en de wijze waarop wij proberen -vanuit ons geloof- te werken in een deel van ons land waar het kerkelijk leven steeds minder zichtbaar wordt.
Verdriet is ons persoonlijk niet bespaard gebleven. Juist hierdoor verstaan wij gevoelens.
Al weten wij waar wij naartoe kunnen met onze zorgen en verdriet, dan nog hebben wij een ander nodig. Mensen zijn er voor mensen, toch? De Heere heeft ons niet voor niets aan elkaar gegeven. Waarom moeten steeds meer mensen in onze tijd zeggen, zoals die man in Bethesda: „Heere, ik heb geen mens”?
Wanneer een mens net een dierbare heeft verloren, dan zijn er weinigen die aandacht schenken aan die lege plaats. Velen, ook de kerkmensen, omzeilen het onderwerp.
Basis
In uitvaartbladen staat regelmatig iets over herdenkingsconcerten. Die worden meestal op zondag gehouden. Orkesten brengen muziek ten gehore omlijst met humane poëzie, het branden van kaarsen, het noemen van namen et cetera. Deze concerten worden door de grote verzekeraars georganiseerd op begraafplaatsen en crematoria. Er bestaat grote belangstelling voor. Maar met wat voor basis wordt dit georganiseerd?
Al jaren liepen wij met de gedachte iets dergelijks binnen de eigen regio te organiseren. Maar de organisatie vraagt veel en kost veel geld. Daarnaast de vraag hoe deze bijeenkomst in te vullen?
Wij willen niemand kwetsen, niet in woord of lied. De bijeenkomst moet voor iedereen toegankelijk zijn. Het idee groeide: geef allen die iemand moesten missen een avond waar die lege plaats even wordt ingenomen. Laagdrempelig en voor iedereen toegankelijk. Daarbij komt dat ik zelf al een aantal jaren lid ben van een mannenkoor. Op dat koor hebben we ook vaak rond verdriet de zegen van het lied ervaren.
Met inhoud
Inmiddels zien wij terug op een bijzondere avond. Ongeveer 550 gelijkgestemden die zeker niet gelijkgezinden waren (van humanist-rooms katholiek tot gereformeerd in al de diversiteiten - ongeveer de helft RD lezers) hebben een avond gehad. Hun mening: „Genoten van een prachtige avond met veel inhoud.”
Muziek, liederen, declamatie, orgel, vleugel, soliste, koor en ds. P. Vermaat. Centraal stond de kortstondigheid van het leven en de noodzaak tot het kennen van Christus in dit leven. Een avond waar ook dank en voorbede was. Voor velen en ook voor ons een inhoudsvolle avond.
Wie kennis heeft van kosten zal begrijpen dat baten en lasten van zo’n avond niet tegen elkaar zijn weg te strepen. Dat was ook niet het doel. We adverteren wel wat minder.
Kennelijk hebben we in het oog van prof. Op ’t Hof verkeerd gedaan. Wij begrijpen alleen niet waarom er dan zo velen geraakt zijn. Maar zijn ”goed bekeken” is nog geen ”goed geluisterd”. In Israël komen mensen regelmatig op een begraafplaats bijeen en laten dan als in memoriam een steentje achter.
Wij ervoeren de leiding en sturing van boven, net als dagelijks bij ons werk. Wij blijven dit doen op de weg die ons gewezen wordt.
De auteur is begrafenisondernemer.