Dat zei historicus drs. Meino Schraal (31) dinsdagavond in Urk bij de presentatie van zijn boek over de Urker gemeenteraadspolitiek in de jaren tussen 1970 en 1990. Volgens Schraal is Buijs „de grootste burgemeester van Urk in de twintigste eeuw.”Onlangs moest de Urker burgemeester Schutte (ChristenUnie) terugtreden vanwege een veroordeling in de zaak van de visfraude. Het dorp is op zoek naar een nieuwe burgemeester. Desgevraagd zegt Schraal dat de zes jaar van Schutte „niet in de schaduw kunnen staan van de vijftien jaar Buijs.”

Andries Buijs was van 1974 tot 1989 burgemeester van Urk. De CDA’er vond zijn weg in „een moeilijk bestuurbare gemeente.” De 80-jarige woont nog altijd in het dorp. „Er zijn nog vaak kleine kinderen die mij op straat aanspreken als burgemeester, terwijl ze pas na mijn vertrek geboren zijn.”

In de marge van de presentatie zei Buijs gisteravond dat de nieuwe burgemeester zakelijk moet zijn en visie moet tonen om Urk een nieuwe economische koers te laten varen. „Het gaat niet goed met de visserij. Jonge mensen die studeren verdwijnen van Urk. Dat tij moeten we keren.”

Belangrijk is ook gevoel voor het sterk christelijke karakter van het dorp. „Het moet iemand zijn die openstaat voor alle kerkgemeenschappen. Tegelijkertijd mag hij zich niet inlaten met kerkelijke kwesties.”

Het boek ”Urk: heftige en boeiende tijden” belicht aan de hand van een serie interviews de Urker politiek van 1970 tot 1990.

In zijn interview met Schraal geeft Buijs zijn visie op de verdeeldheid binnen de Urker samenleving. „Terwijl er over de hele wereld zoveel aan de hand is en overhoop ligt, moeten we als christenen onder elkaar anders omgaan met Gods Woord. De gemakkelijkheid waarmee nieuwe politieke partijen ontstaan is een merkwaardig fenomeen. Ik vind dat we als christenen de taak hebben te kijken naar wat ons bindt, wat hebben we principieel met elkaar gemeen? Dat moet ons richtsnoer zijn.”

Voor Schraal, fractiemedewerker van het CDA in de Tweede Kamer en Statenlid in de provincie Noord-Holland, zijn de jaren zeventig en tachtig misschien wel de meest intrigerende jaren van de Urker politiek. „Urk veranderde definitief. De bevolking groeide spectaculair, de visserijsector maakte een bloeiperiode door, maar kwam onder druk van de EG-quotering te staan, er kwamen nieuwe welzijnsvoorzieningen als bibliotheek, sporthal en museum tot stand en het aantal kerkgenootschappen nam toe.”

De politiek werd in die jaren geregeerd door kopstukken uit de Urker samenleving. Mannen als Lub Post, Albert Verhoeff, Leendert Brouwer, Dirk Bakker en Klaas Luut Koffeman genoten aanzien. „Het waren mannen met een geweldig gevoel voor de politiek.”

Volgens Schraal is het vissersdorp in die jaren conservatiever geworden. „Een van de geïnterviewden zegt dat Urk zijn blijdschap is verloren. Vooral de kerkscheuring van de Gereformeerde Kerk in 1976 speelde hier een belangrijke rol in.”

Mede n.a.v. ”Urk: heftige en boeiende tijden” door drs. Meino Schraal; uitg. GBU-uitgevers, Urk, 2005; 112 blz.; € 14,95.