Zo hebben veel mensen goede werkzaamheden met betrekking tot de godzaligheid en het toekomende leven en dan is alles in één ogenblik weg en keren zij zich tot hun oude genegenheden in deze wereld. Het is alsof heel hun deel in dit leven ligt. Een zorgeloze, aardsgezinde en wereldse mens heeft geen oog voor de hemelse vreugde. Hij is als een os die vet wordt in de weide en plotseling naar de slager gedreven wordt. Zo worden ook degenen die aan de wereld overgegeven zijn in een slaap van valse gerustheid gewiegd totdat de dood een pijl afschiet en zij sterven.Waar is die man of vrouw die met de apostel zeggen kan een begeerte te hebben om ontbonden te worden en met Christus te zijn? Omdat dat verre het beste is? De herinnering aan deze vreugde leert ons geduld te hebben in moeite en nood. Want hoe moeilijk hier dit leven ook is, toch zullen alle moeite en ellende overvloedig vergoed worden.

Samuel Smith, predikant te Prittewel in Essex (”Het laatste oordeel”)