GB hoopt op herkansing gesprek
Het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond in de Nederlandse Hervormde Kerk roept gemeenten ertoe op om wat het huwelijk betreft te blijven gaan in het spoor van de kerk der eeuwen. „We roepen de gemeenten op om de kerk te laten weten de besluitvorming en dus het gezag van de synode op dit aangelegen punt niet te erkennen.”
Dat zegt de voorzitter van de Gereformeerde Bond, ds. G. D. Kamphuis, in ”de Waarheidsvriend” die woensdag verschijnt. Hij evalueert de laatste vergadering van de hervormde synode, die 14 juni plaatshad. Toen werd het unievoorstel van de Confessionele Vereniging en de Gereformeerde Bond afgewezen en besloot de synode de zegening van homorelaties in de ordinanties bij de kerkorde van de toekomstige verenigde kerk een plaats te geven.
„Niet de synode heeft het allerlaatste woord”, stelt de GB-voorzitter in zijn reactie. „Dat is aan de Heere, de Koning van de Kerk. Op dit cruciale punt heeft de synode haar geestelijk gezag verloren”, aldus ds. Kamphuis. „Gemeenten, kerk in de volle geestelijke zin van het woord, zouden hier helder en duidelijk moeten zijn in hun belijden. Ze zouden de kerk in haar geheel terug moeten roepen.”
Volgens de GB-voorzitter voltrekken zich momenteel dezelfde processen als in de negentiende eeuw. „Wie de geschiedenis van Afscheiding, Doleantie, Vrijmaking en andere scheidingen in de kerk kent, weet dat bezwaren niet met machtswoorden en met forse synodebesluiten zijn op te heffen. Juist de kerk kent de weg van het gesprek. Machtswoorden, forse synodebesluiten werken contraproductief, zo niet destructief. De wijze waarop is gereageerd op het unievoorstel, doet sterk denken aan de manier waarop in de negentiende eeuw werd gereageerd op de voortdurende ”adressen” die uit gemeenten en door predikanten naar de synodale organisatie werden gezonden. Het waren ”smeekbeden”, die vervolgens op niets uitliepen. Gevoelens van teleurstelling vervulden gemeenten en ambtsdragers. Dezelfde processen voltrekken zich ook op dit moment. De vervreemding wordt vergroot, de kloof verdiept, de spanning geïntensiveerd.”
De predikant roept de synode ertoe op het gesprek met bezwaarden, waartoe opnieuw is besloten, een werkelijk gesprek te laten zijn. „En een gesprek bestaat niet alleen in het meedelen van de kerkordelijke ruimte die er voor bezwaarden is. Een werkelijk kerkelijk gesprek ter synode -want daar gaat het om, en dat heeft al te zeer ontbroken- een werkelijk kerkelijk gesprek, vraagt vertrouwen, geduld, tijd, woord en weerwoord.”
De besluitvorming in de laatste hervormde synode is, zegt ds. Kamphuis, een gemiste kans. „We hopen vurig op een herkansing voor het inhoudelijk, geestelijk en kerkelijk gesprek.”
Daarnaast stelt de voorzitter vast dat de kerk in de besluitvorming rondom de zegening van andere levensverbintenissen dan het huwelijk nu een andere weg gaat dan de Kerk der eeuwen. „Zij erkent het huwelijk niet meer als Gods scheppingsinstelling die normgevend is en daarom als enige levensverbintenis door Hem gezegend wordt. Daarmee heeft ze een breuk geslagen met de Kerk der eeuwen, met Gods wereldwijde Kerk. Daarmee is de orde van de kerk in strijd met haar eigen belijdenis. Deze besluitvorming gaat in de richting van het aantasten van de fundamenten van het kerk-zijn.”
De kerk kan alleen door de waarheid worden gediend. Het eindeloze compromis breekt de kerk, stelt ds. Kamphuis. „Uitermate kritisch is de vraag of van het synodebesluit gezegd kan worden: Het heeft de Heilige Geest en ons met 40 stemmen voor en 33 stemmen tegen goed gedacht de mogelijkheid van zegening van alternatieve relaties te scheppen? De vraag stellen is antwoord geven.”
De predikant vraagt zich af hoe de kerk verder kan gaan en tot eenheid, tot fusie komen, nu ze tot op het bot verdeeld blijft. „Wie het geheel van deze vergadering evalueert, wie de besluiten doordenkt, kan als gereformeerd denkend mens met geen mogelijkheid het fusiebesluit verdedigen.”
De GB-voorzitter is „mismoedig en toch niet ontmoedigd.” Zolang de Heere met Zijn Woord en Geest nog in de kerk wil wonen, zolang de bediening van de verzoening plaatsvindt, zolang de Heilige Doop bediend wordt aan kleine kinderen van de gemeente, zolang jonge mensen het geloof van de kerk der eeuwen belijden, zolang de tafel van de Heere staat aangericht, zolang de Heere jonge mensen tot het ambt roept, zolang is het, aldus ds. Kamphuis, „niet hopeloos.” „Zolang is de breuk met de Kerk der eeuwen niet definitief.”
