De twee boten van de Zwaardvisklasse werden eind 1995 aan het bedrijf van Van den Nieuwenhuyzen verkocht. De ondernemer wilde de schepen gebruiken als tussenoplossing voor klanten die bij hem nieuwe onderzeeërs wilden bestellen. De schepen moesten echter na 2000 worden gesloopt als niet konden worden doorverkocht aan een voor de Nederlandse regering acceptabele partij.De Rotterdamse ondernemer dacht aanvankelijk met Maleisië zaken te kunnen doen maar dat ketste uiteindelijk af. Van den Nieuwenhuyzen bleef echter tijd rekken in de hoop de schepen alsnog te kunnen verkopen. Maar dit jaar vond Defensie het welletjes en spande een kort geding aan tegen de RDM.

De rechter bepaalde dat Van den Nieuwenhuyzen voor 1 oktober een begin moest maken met de sloop of de boten voor 1 november naar Nederland moest halen. Op het niet nakomen van deze bepalingen legde de rechter de RDM een dwangsom op van 25.000 euro per dag met een maximum van 25 miljoen euro.

Van den Nieuwenhuyzen deed echter niets. Ook de rekeningen van de werf waar de schepen waren gestald werden niet betaald. Defensie besloot begin december de knoop door te hakken nadat bekend was geworden dat de werf financieel krap zat en de kans reëel werd dat de werf de boten zou proberen door te verkopen aan een onbekende sloper.

Van der Knaap wilde echter voorkomen dat geheime onderdelen van de onderzeeërs in onbevoegde handen zouden komen en besloot de schuld van RDM over te nemen. De Staat der Nederlanden kan nu zelf bepalen waar het schip kan worden gesloopt. Aannemelijk is dat de sloop in de regio plaatsvindt, maar een besluit is nog niet genomen.

Voor zover de door Nederland gemaakte kosten niet door de opbrengst van de sloop worden gedekt, zullen deze alsnog op RDM worden verhaald. Bij deze kosten kan de dwangsom nog worden opgeteld als het beroep dat Van den Nieuwenhuyzen half december tegen dit deel van het vonnis heeft ingesteld wordt verworpen.