Knobloch is bepaald niet trots op de houding van de Amerikaanse delegatie afgelopen week in Montreal. „Ieder aanbod om een dialoog aan te gaan, sloegen ze af. Ze hebben geprobeerd ook maar de kleinste vooruitgang te blokkeren. Maar het werkt averechts: andere delegaties laten zich niet intimideren door mensen die niet voor rede vatbaar zijn.”De vertegenwoordigers van Bush slaagden er niet in leiderschap te tonen, vindt Knobloch. „De VS zijn hiermee hun traditionele voortrekkersrol kwijtgeraakt op politiek gebied, maar ook in de ontwikkeling van technologie.”

De missie van Knobloch is zijn landgenoten te overtuigen dat het tijd is om actie te nemen. „Anders missen we de boot.” Hij staat hierin zeker niet alleen. De Union of Concerned Scientists telt 70.000 leden, voornamelijk wetenschappers, ingenieurs en medisch specialisten. „Onze organisatie licht regeringsleiders voor over ontwikkelingen op klimaatgebied, en zo kunnen we onze invloed laten gelden.”

De Amerikaanse regering vreest dat ondertekening van het klimaatakkoord van Kyoto de economie zal schaden, maar Knobloch denkt dat juist de afwijkende koers die het land nu vaart de vooruitgang belemmert. „Veel Amerikaanse bedrijven krijgen het gevoel dat de regering hen in de weg staat door niet deel te nemen aan Kyoto. Vooral op het gebied van duurzame energie vrezen ze een achterstand op Europa en Azië.”

Het beleid van de afzonderlijke staten wijkt dan ook steeds meer af van dat van de federale overheid. „Al tien staten hebben wettelijk vastgelegd dat ze voor de productie van elektriciteit steeds meer op duurzame, milieuvriendelijke energiebronnen over zullen gaan, zoals wind-, zon-, biomassa of geothermische energie.”

Het standpunt van de christelijke gemeenschap in de VS -30 miljoen mensen- kan de politiek volgens Knobloch ook sterk sturen. „Voorheen ging de interne discussie vooral over abortus en het homohuwelijk. Tegenwoordig gaat het echter steeds vaker over goed rentmeesterschap. We kunnen gewoon niet om klimaatverandering heen; ze bedreigt de hele planeet.”

Vooral voor de kerkelijke leiders ziet hij een belangrijke rol weggelegd: „In het zuiden en Midwesten van de VS bestaan megakerken met 8000, 10.000 of 12.000 leden. De mening van de predikanten is erg invloedrijk. Als die in gaan zien dat vermindering van de uitstoot van broeikasgassen nodig is, heeft dat grote gevolgen voor de regering-Bush, aangezien veel mensen uit die gemeenten op zijn partij stemmen.”

Knobloch gelooft niet dat de regering-Bush ooit toe zal geven aan de nationale en internationale druk door het Kyotoprotocol alsnog te ondertekenen. „Maar voor de volgende presidentsperiode ben ik optimistisch, of we nu een Republikein of een Democraat krijgen.”

Dit is de laatste aflevering in een vijfdelige serie met mensen die de VN-klimaattop in Montreal bijwonen en betrokken zijn bij het Kyotoproces.