Het plein voor de Grote Kerk in het centrum van Hilversum is op deze druilerige woensdagmiddag zo goed als verlaten. Twee mannen leggen de laatste hand aan de kerstverlichting. Lichte popmuziek klinkt uit de boxen van het winkelcentrum de Gooische Brink: ”Ze is vrij om te gaan, maar ze is zo onweerstaanbaar”. Wie luistert ernaar?Ook het kraam van Schreeuw om Leven trekt maar weinig belangstelling. Wel werpt bijna iedereen die het plein moet oversteken om naar het winkelcentrum te gaan een blik op een jongeman die hardop uit de Bijbel leest. Van elf tot vier wordt deze dag door betrokkenen bij Schreeuw om Leven non-stop uit de Bijbel voorgelezen. Een geluidsversterker zorgt ervoor dat het Evangelie nog tot diep in het winkelcentrum te horen is.

De eigenaar van kledingzaak Harmen House vindt „het maar vervelend.” Hij spreekt de 8-jarige Deborah erop aan. Zij deelt aan het winkelend publiek een folder uit over het Media Opschoon Offensief. Schouderophalend loopt ze weer richting het kraam. „Hij wil niet dat wij hem dwingen ernaar te luisteren. De meneer zei dat hij zijn muziek ook niet aan iedereen laat horen. Maar de Bijbel is toch niet hetzelfde als zijn muziek?”

Om één uur licht Dorenbos in een zaal van de Grote Kerk zijn plannen voor het Media Opschoon Offensief toe. „Als je wilt weten wie de duivel is, moet je bij een omroep gaan werken. Ik heb ruim twaalf jaar bij de Evangelische Omroep gewerkt, maar de duivel loopt hier in Hilversum op klompen.”

De 88-jarige ds. J. H. Velema uit Nunspeet wijst ook op de gevaren van media. „Was de boekdrukkunst een stap ter hemel of ter helle, de media brengen ons dichter bij de hel dan de hemel.”

Aan de hand van de Tien Geboden toont christelijke gereformeerde emeritus predikant aan dat de meeste media weinig ernst maken met Gods wet. „Daarom ligt er een geweldige opdracht voor christelijke media om op alle terreinen van het leven die Wet te laten functioneren. Daarnaast behoren ze op duidelijke wijze profetisch te spreken en moeten de woorden met zout besprengd zijn. Ten slotte mogen we van christelijke media verwachten dat ze alles bevorderen wat wel luidt, rein en liefelijk is.”

Een medewerker van Ware Liefde Wacht beklemt de seksuele nood onder jongeren als gevolg van de verloedering in de maatschappij. „In films gaat het niet over het geven van liefde, maar over het bevredigen van lusten.”

Dorenbos is diep onder de indruk van dat verhaal. „Vanmorgen hebben we om zeven uur een brief bezorgd bij de directie van Hunkemöller waarin we vragen te stoppen met de porno-uitingen op hun vrachtwagens, waar ze dagelijks Nederland mee vervuilen. Ook hebben we gisteren bij alle programmamakers en directieleden van de omroepen een persoonlijk mapje overhandigd waarin we hen confronteren met hun niet aflatende dubbelzinnige programma’s, die gericht zijn op geld, macht en seks.”

Gerard Feller van Stichting Promise en ex-popmuzikant Johan Vreugdenhil wijzen op de gevaren van media. Vreugdenhil: „De televisie is zo’n fantastisch medium om je vooral niet met God bezig te houden. Dat geldt ook voor internet. Hoeveel mensen raken daardoor niet seksverslaafd, die ondanks dat ze FilterNet hebben toch op pornosites komen?”

Een aanwezige reageert instemmend. „We moeten af van de dictatuur van de media. Waarom willen we in elke huiskamer een vloekend monster?”

De nog jonge evangelist Peter Hazenoot van Stichting Naar House vraagt zich af waarom christenen zelf ook zo veel gedogen. Hij laat een Amerikaanse video zien waarin wordt gewezen op de gevaren van popmuziek. Op datzelfde moment komen vijf jongeren in zwarte kleren de zaal binnen. Hazenoot: „Fijn dat jullie komen, maar willen jullie die duivelstekenen verbergen?” Een meisje reageert verbeten: „Mijn pentagram is positief. Ik laat jou toch ook je kruis dragen?”

„Zouden jullie niet vrij willen zijn?” vraagt Hazenoot het vijftal. „Ik voel me vrij”, reageert er een. „Jullie zijn doodziek”, roept Vreugdenhil. „Weet je waarom? Omdat je Jezus niet kent. Jullie staan onder invloed van de boze.” „Waarom roepen sommige mensen dat wij op de brandstapel moeten?” vraagt een meisje uitdagend. „Ik ben mijn leven lang tovenaar geweest en dat wil ik blijven”, zegt haar buurman fel.

Aan het eind van de middag vat Dorenbos zijn jongste plannen samen. „Ik wil graag een muziekplatform oprichten dat mensen gaat wijzen op de gevaren van muziek.” Johan Vreugdenhil mag dat van hem gaan opzetten. „Of je het ermee eens bent of niet.”