De Denen willen hun deel van het waddengebied niet op de Werelderfgoedlijst, de Duitse deelstaat Sleeswijk–Holstein weet het nog niet, terwijl een andere Duitse deelstaat en Nederland voor plaatsing op de Unesco–lijst zijn.De Deense directeur–generaal Rasmussen van het ministerie van Natuur, de Duitse staatssecretaris Probst van Natuur en de Nederlandse minister Veerman van Natuur waren woensdag en donderdag bijeen op het Friese waddeneiland om afspraken te maken over het waddengebied. Alle ogen waren vooral gericht op de Werelderfgoedstatus. Of die status er komt, ondanks het enthousiasme van Probst en Veerman, is nog allerminst zeker.

De Nederlandse minister zei het aanmelden van het waddengebied af te laten hangen van wat de mensen in de regio vinden. „Als het moet ga ik in die regio op campagne, maar als de mensen het niet willen gaat het niet door", zei Veerman in een dorpshuis op Schier. Hoe hij precies gaat meten of een meerderheid van de Nederlanders in het waddengebied voor of tegen zijn, gaat vooral via stemming in de betrokken gemeenten en provincies. Uiteindelijk heeft de Tweede Kamer het laatste woord.

Denemarken is een speciaal geval in het hele verhaal. In 2001 zeiden de Denen tegen te zijn, vooral omdat ondernemers in het gebied extra regels vrezen. Die vrees leeft ook in Nederland. De Denen proberen het gebied nu eerst als Nationaal Park op een landelijke lijst te krijgen. Over wat er daarna gebeurt, wilde Rasmussen niet speculeren. Veerman beloofde nog eens uitdrukkelijk dat „er geen extra regels komen." De enige consequentie zou een goede internationale status zijn. Dat moet meer toeristen trekken.

Als Duitsland en Nederland het gebied aanmelden bij Unesco, duurt het nog zeker drie tot vier jaar voor de Wadden zich Werelderfgoed mogen noemen. Dat komt omdat er een inventarisatie moet worden gemaakt van het gebied. De afspraken die op Schier zijn niet het einde van de discussie.