Laat ons de heilzame deugd van geestelijke armoede beoefenen. De naam armoede alleen al mag voor de wereld hatelijk zijn en de liefhebbers van de wereld mogen in het zweet aardse schatten bijeenschrapen. Maar deze geestelijke armoede beoefenen ze niet. De Zaligmaker vereist deze geestelijke armoede bij hen die Hij met Zijn genadeschatten wil verrijken. Hij is een rijkmaker van armen. Daardoor wordt men Christus gelijkvormig, Die arm en nederig van hart is geweest.Dit is altijd onze plicht, maar nu in het bijzonder, omdat wij binnen weinige dagen zullen naderen tot de tafel des Heeren. Daartoe is een ware voorbereiding nodig. Die geestelijke armoede leert ons Gods genade en Christus’ verdienste recht waarderen. Zulken alleen worden hier dan ook toe geroepen. Zij die ware zelfverloochening hebben leren beoefenen van alles wat zij zijn en hebben.

O, geliefden, bid toch vurig om licht en ondekkende overtuiging van Zijn Geest. Smeek met Efraïm: „Heere bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn.” Verlang en begeer niets meer dan Zijn genadeschatten. Hierom achtte Mozes de smaadheid van Christus meerdere rijkdom te zijn dan de schatten van Egypte. Dat u zich de minste van Gods genadegoederen onwaardig acht. God ziet op zulken, in het bijzonder in het gebruik van het sacrament. Want daar zal Hij hen rijk maken.

Carolus Tuinman, predikant te Middelburg (Keurstoffen, 1756)