Aan de overkant van de weg haalt een boer zijn koeien naar binnen. Springend gaan de beesten voor de boer uit naar de stal. De Ethiopiër is onder de indruk. Grappend: „Zelfs de koeien proberen hier efficiënt te zijn.”Het is de eerste keer dat Wolde in Nederland is. Samen met weldoener en gefortuneerd kippenboer Van Putten bezocht hij verschillende bedrijven in Nederland. „Gisteren bekeken we de bloemenveiling in het Westland. Vandaag zijn we naar een grote varkensmester in Limburg geweest.”

Wat hem opvalt? „Alles is hier zo goed geregeld. Het is groot en modern. Echt indrukwekkend. En wat me ook opvalt, er lopen hier helemaal geen mensen op de weg. Bij ons in Ethiopië moet je als automobilist goed uitkijken voor voetgangers. Die lopen namelijk allemaal gewoon op de rijbaan.”

Gastheer Van Putten uit het Veluwse Terschuur is trots op „zijn zoon” Behailu. Hij geniet van het enthousiasme van de jonge Ethiopische manager. „Het is echt een topkerel. Van alle Ethiopiërs is er maar één zoals hij. Normaal trekt iemand uit Ethiopië, als hij een leidinggevende functie heeft, een witte blouse aan en laat als statussymbool de nagel van zijn rechterpink lang groeien. Behailu is echter bescheiden en blijft hard werken.”

Wolde is bedrijfsleider van de Genesis Farm, een van de grootste boerderijen in Ethiopië. Groente, fruit, bloemen, kaas, melk, vlees, kuikens en eieren afkomstig van de Genesis Farm vinden hun weg naar de Ethiopische bevolking. Stichter van het project is de Nederlandse Amerikaan Aart van Wingerden. Namens de stichting Double Harvest begon de weldoener aan een landbouwproject in het Oost-Afrikaanse land. De opvolger van de Amerikaanse tuinder, die vanwege longkanker terug naar Amerika moest, is Van Putten. Sinds 1990 zet hij het project in het dorpje Debre Zeyt voort.

Van Putten is een bevlogen man. Vol enthousiasme vertelt hij over het project in Ethiopië. „Er gebeuren daar zo veel mooie dingen. Ruim 300 mensen verdienen op het bedrijf hun boterham. Ze werken hard en het zijn goeie mensen. Een ander voordeel is dat de grond zo vruchtbaar is dat je vier keer per jaar kunt oogsten.”

De Genesis Farm verkoopt de beste producten voor veel geld aan medewerkers van ambassades en de rijken in de hoofdstad Addis Abeba. De producten die overblijven worden gratis verstrekt aan de mensen die op straat leven. Voordat het eten wordt uitgedeeld, houden ze bijbelstudie en wordt er met de mensen gebeden. Daarna kunnen ze zo veel eten als ze willen. Van Putten: „Als gevolg van deze bijbelstudies zijn er al heel wat mensen tot geloof gekomen en een ander leven gaan leiden.”

Discipline is op de Genesis Farm erg belangrijk, vertelt Van Putten. Ook bijbelgetrouwheid en onderlinge liefde zijn sleutelbegrippen in het bedrijf. Wolde is daarvan het levende bewijs. Dagelijks werkt hij van ’s ochtends vijf tot ’s avonds acht uur. Na het werk neemt hij een uur de tijd voor bijbelstudie. Getrouwd is hij niet. „Daar heb ik helemaal geen tijd voor. Doordeweeks werk ik en in het weekend neem ik de tijd voor God.”

Wolde heeft idealen genoeg. Enthousiast: „Als ik straks terug ben in Ethiopië ga ik proberen de dingen nog efficiënter te regelen. In de toekomst willen we ook graag gaan exporteren naar het Midden-Oosten en andere Afrikaanse landen. En wie weet komen onze producten over een tijd ook in Nederland op de markt.”

Het project in Ethiopië legt de Terschuurse kippenboer bepaald geen windeieren. De winst van het bedrijf stopt Van Putten echter niet in eigen zak; die gaat naar diverse goede doelen. Allereerst worden er de nieuwe investeringen in het bedrijf gedaan. Daarnaast krijgen ieder jaar enkele Ethiopische studenten een studiebeurs aangeboden om aan een bijbelschool te studeren. Na hun studie worden ze vaak als evangelist uitgezonden naar moslimregio’s in Ethiopië. Ook de allerarmsten en vluchtelingen krijgen steun van de Veluwse zakenman.

Het evangelisatiewerk in Ethiopië is niet altijd even gemakkelijk, vertelt Wolde. „Evangelisten moeten vaak voor hun eigen inkomen zorgen. Ook is er vaak geen geld voor een kerkgebouw. Wij laten nu ieder jaar ergens een kerk bouwen. Er zijn echter nog tientallen gemeenten die in de openlucht bijeenkomen. Moslims doen het anders. Zij bouwen meteen een schitterende moskee, zelfs als er nog geen enkele moslim in het dorp is. Vaak moet de bijeenkomst van christenen onder een boom in de openlucht dan concurreren met zo’n mooie moskee. Helaas kiezen veel dorpelingen dan voor het mooie gebouw.”

Gelukkig is de situatie in Ethiopië echter nog niet zoals in Darfur in ons buurland Sudan, zegt de jonge Ethiopiër. „Die regio wordt namelijk verscheurd door godsdiensttwisten tussen moslims en christenen. In Ethiopië hebben we behoefte aan christenen die stevig in hun schoenen staan. Want vroeg of laat zullen de godsdienstige conflicten ook in mijn land toenemen.”