Over de gevolgen van vogelpest kan in Nederland menig pluimveehouder meepraten. De uitbraak in 2003 en de ruiming van miljoenen kippen zijn niemand in de koude kleren gaan zitten. Die dreiging is er ook nu weer. De ophokplicht die minister Veerman van Landbouw eerder dit jaar instelde, mag dan van verschillende kanten zijn aangevochten, verdedigbaar is de maatregel wel degelijk.Opnieuw laat de Europese Commissie een besluit tot ophokken over aan de individuele lidstaten. In het licht van de gebeurtenissen in 2003 is het beter een minister te hebben die zijn zorgplicht verstaat, dan dat straks de verwijten over en weer vliegen omdat gold: ze stonden erbij en keken ernaar.

Het virus blijkt dus inderdaad vanuit het Oosten naar het Westen te trekken. De stelling dat trekvogels vanuit Azië vogelgriep met zich meedragen, is geen ver gezochte. Wat de situatie nog bedreigender maakt, is het feit dat ook mensenlevens gevaar lopen. In Zuidoost-Azië zijn de afgelopen tijd 120 mensen besmet geraakt, van wie er 60 zijn overleden.

Het grote gevaar bestaat dat we er ons met wat statistiek van afmaken. Zestig doden op een bevolking van vele miljoenen is op papier verwaarloosbaar. En dus zal het met de risico’s in West-Europa ook wel meevallen. Zelfs Turkije heet plotseling ver weg te liggen. We lijken gewend te raken aan oorlogen en aan geruchten van oorlogen. Dat is een groot gevaar. Onbedachtzaamheid en onverschilligheid sieren een christen niet. Niemand trouwens.

De oproep van -opnieuw- minister Veerman aan toeristen om vooral alert te zijn bij een bezoek aan Turkije of Roemenië in de herfstvakantie is niet overdreven. De wereld is een dorp. De longziekte SARS verspreide zich in 2002 razendsnel over de continenten. Een pandemie (wereldwijde epidemie) waarbij vogelgriep het sleutelwoord is, is geen gewichtigdoenerij van volksgezondheidsdeskundigen.

De grens tussen waarschuwen en het aanpraten van angst is echter flinterdun. Oproepen van eurocommissaris Kyprianou (Gezondheidszaken) en viroloog Osterhaus om zogenaamde risicogroepen (ouderen vanaf 65 jaar of zelfs vanaf 50 jaar) in te enten met het gewone griepvaccin om hun vatbaarheid voor de ziekte te verlagen, betekenen nogal wat.

Over de noodzaak van een dergelijke stap zou de overheid op zijn minst meer informatie moeten verstrekken, zeker als de maatregel een verplichtend karakter krijgt. Neemt de vogelgriep ernstige vormen aan in West-Europa, dan is die plicht bepaald niet uit te sluiten. In dat geval zal Zondag 10 van de Heidelberger Catechismus, over de voorzienigheid van God -Hij doet ons gezondheid en ziekte uit Zijn vaderlijke hand toekomen-, voor veel mensen weer volop actueel zijn.