Kloppen
De Heere Jezus vergelijkt zich hier met een koopman die waren te koop heeft. Een andere keer vergelijkt Hij zich met een reiziger die alle middelen aanwendt om binnengelaten te worden. Zo vertoont Jezus zich ook aan de wereld. Hij roept en verheft Zijn stem. Hij gebruikt kloppingen en geweld om te tonen dat Hij er is, om door te dringen in de wereld en herberg te vinden in zondaarsharten.
Hij staat aan de deur. Al wordt Hij niet direct binnengelaten, Hij blijft nog staan, niet voor een uur maar de ganse dag, zegt Hij in Jesaja 65. Van de morgen tot de avond heeft Hij zijn handen uitgestoken. Jezus houdt aan, zoals Jakob worstelde met de Engel Gods. Zo staat ook Jezus aan de deur en blijft staan, alsof Hij zeide: Ik zal niet van hier gaan totdat u Mij hebt binnengelaten.Zo zoekt Jezus ingang in deze wereld, wanneer Hij komt tot een volk dat naar Hem niet vraagt. Zo komt Hij aan de harten van zondaren en onbekeerden. Zo staat Hij aan harten van Zijn kinderen om daar steeds toegang te hebben en om telkens daar binnen te komen met nieuwe genade. Zo staat Jezus Christus aan de deur en Hij klopt. Dat kloppen gebeurt op twee manieren. Het is een inwendig of een uitwendig kloppen.
Petrus van der Hagen, predikant te Amsterdam (Verborgenheid der Godzaligheid, 1677)
