De verwerping van Gods lering en tucht is niets anders dan tegen God in oorlog treden. Tot zulke mensen zegt de Mond der Waarheid: „Het is u hard de verzenen tegen de prikkels te slaan.” O, het is zo onzinnig onze krachten tegen God te beproeven en trachten Zijn roede te verbreken, om te proberen of wij mogelijk sterker zijn dan Hij. Het verachten van de straf is een terging van Gods hoogste toorn.Die dan dit kwaad begeert te ontvluchten, moet leren Gods hand in alles te erkennen. Hij moet leren dat niets de mens bij geval overkomt, niet tot het kleinste toe. Volg dan David, toen Simeï hem vloekte. David zag daarin Gods hand. Hij erkende dat God rechtvaardig was.

Wel dan, onderzoek wat ban onder u is en zoek die weg te doen en u daarvan te bekeren, zo gij wilt dat God wil horen, vergeven en genezen. U moet uw vroegere kwaad niet vergeten, noch de beloften die onder Gods roede aan u gedaan zijn, want hier moet gelden: „Ik zal mijn geloften betalen… die mijn mond heeft uitgesproken als mij bange was.”

Wij moeten ons ook voor God vernederen in het gebed en ootmoedig vergeving van zonden van Hem begeren, in het bijzonder om Zijn Geest, bij en onder de tuchtroede. Zo zal het geschieden dat wij behouden worden als door het vuur.

Carolus Tuinman, predikant te Middelburg (Keurstoffen, 1756)