Rode Kruis: Negeren rampen onacceptabel
DEN HAAG (ANP) - Internationale hulporganisaties moeten veel meer doen om de internationale gemeenschap te wijzen op -sluimerende- rampen die onvoldoende aandacht krijgen.
Door het tijdiger verstrekken van informatie, meer samenwerking met media en het „agressiever” benaderen van geldschieters kan er eerder geld op tafel komen voor mensen in nood. Rampen zijn daarmee beter te bestrijden en zelfs te voorkomen.Dat zegt het Internationale Rode Kruis in het woensdag verschenen ”Wereld Rampen Rapport 2005”. De hulporganisatie stelt de voedselramp in het Afrikaanse Niger als voorbeeld van hoe het fout kan gaan. De voedselcrisis had in de ogen van het Rode Kruis afgewend kunnen worden door tijdiger informatie en hulpverlening.
„Een investering van een miljoen dollar in 2003 had de sprinkhanenplaag kunnen voorkomen door bestrijding van de eerste uitbraak. Een hulpvraag van de landbouw- en voedselorganisatie FAO werd genegeerd. Medio 2005 werden miljoenen mensen bedreigd met een voedselcrisis en stierven duizenden kinderen door ondervoeding. Nu is voor de reddingsoperatie meer dan 100 miljoen nodig”, aldus het Rode Kruis.
De organisatie spreekt van „stille rampen.” Ze wil dit najaar een speciale campagne voeren om daaraan aandacht te besteden.
De kille cijfers van het rapport geven aan dat in 2004 circa 250.000 mensen zijn gestorven ten gevolge van natuurrampen, de meesten als gevolg van de zeebeving in Azië. In de wereld werden in totaal 146 miljoen mensen getroffen door natuurgeweld, de meesten in India, Bangladesh en China. De materiële schade wordt geraamd op 87 tot 126 miljard dollar.
In de periode 1995-2004 werden er 5989 rampen geregistreerd, waardoor officieel 901.177 mensen om het leven kwamen. In de voorgaande periode 1985-1994 waren dat er 643.418.
Het tijdig waarschuwen van burgers heeft in 2004 ook veel levens gered. Door tijdige evacuaties van miljoenen mensen in het Caraïbische gebied en bij Florida kon het dodental in het orkanenseizoen daar beperkt worden.
Het uitblijven van tijdige waarschuwingen, door het simpelweg ontbreken van een alarmeringssysteem, heeft kort na de zeebeving in december vorig jaar juist onnodig extra leven geëist in Aziatische en Afrikaanse landen.