„Dat gebeurt nu wel, maar veel te weinig”, stelt voorzitter H. Roelants van de Nederlandse Federatie van Kankerpatiëntenverenigingen (NFK). Hierbij zijn 24 organisaties aangesloten.

Roelants vindt dat de zorgverzekeraar van de patiënt en de behandelaar een grote rol moeten spelen in de doorverwijzing zodat sneller kan worden geholpen. „De verzekeraar heeft de zorgplicht en moet de zorg inkopen. En de specialist moet in actie komen als hij ziet aankomen dat voor zijn patiënt de wachttijd medisch onaanvaardbaar is of wordt”, zegt Roelants.

Hij ziet het niet gebeuren dat mensen zelf allerlei instanties afbellen. „Dat is het laatste wat een patiënt er nog bij kan hebben.” W. Annard, woordvoerder van de koepelorganisatie Zorgverzekeraars Nederland, vindt dat zorgverzekeraars wel moeten bemiddelen voor een behandeling elders. Eerst in Nederland en daarna eventueel in het buitenland. „Dat ze passief zijn is veel te kort door de bocht. Alle zorgverzekeraars hebben wachtlijstbemiddeling. Maar patiënten moeten wel zélf het signaal geven dat zij op een wachtlijst staan. Een zorgverzekeraar kan dat helemaal niet weten”, aldus Annard.

Uit een onderzoek naar hoofd- en halstumoren bleek dat patiënten soms zo lang op een wachtlijst staan dat hun tumor niet meer te verwijderen is. „Dit is het eerste concrete signaal dat het bij de oncologische ingrepen niet op orde is. We hadden wel aanwijzingen”, zegt Roelants. Toch is volgens hem niet sluitend te bewijzen dat patiënten daardoor overlijden. „We moeten daar voorzichtig in zijn. Misschien waren zij anders ook gestorven.”