Er zijn nog zo veel mensen liggend onder het ongeloof, die Jezus Christus weigeren aan te nemen. Het ongeloof is nochtans een zeer grote zonde die de mensen buiten de hemel sluit, al hadden ze geen andere zonde gedaan. Het ongeloof om Christus niet aan te nemen, is in zijn eigen natuur zondig, evenals doodslag, liegen en stelen. Ja, het is een zonde die alle andere zonden te boven gaat.Ongeloof is strijdig met Gods Woord en wil. Het is tegen Zijn goddelijke majesteit. Het ongeloof is de grond van Gods klacht over de hoorders van het Evangelie: „Gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven moogt hebben” (Johannes 5:40). Er is geen zonde waar de Heere meer over klaagt dan over deze. Het is ook de klacht van al Zijn ware dienaren. Hij zweert in Hebreeën 3 in Zijn toorn dat de ongelovigen in Zijn rust niet zullen ingaan.

Nu is de Heere Jezus niet op de aarde gekomen om zo te spreken, om alleen het wee uit te spreken, maar om Zijn volk te zegenen. Maar wanneer zij de aanbieding van het leven in Hem niet willen aannemen, spreekt Hij wee op wee tegen hen uit. In de eerste Brief van Johannes staat: „Die God niet gelooft, heeft Hem tot een leugenaar gemaakt.” God getuigt immers dat de gelukzaligheid en het leven alleen in Christus worden gevonden. Maar de mensen geloven dat getuigenis niet. Indien ze het geloofden, ze zouden Jezus Christus wel aannemen als hun leven.

Jacobus Durham, predikant te Glasgow (Christus gekruist, 1752)