Het was voor mij een hele ontdekking toen ik opmerkzaam werd gemaakt op het bestaan van een derde soort fundamentalisme, het seculiere fundamentalisme. Seculiere fundamentalisten laten zich niet gemakkelijk in een maatschappelijk of kerkelijk hokje plaatsen, of het moest de linkse kerk zijn. Deze kerk belijdt natuurlijk geen geloof, maar vindt haar wortels in het postmoderne denken.Het postmoderne denken wordt als seculiere ideologie door deze fundamentalisten op een agressieve manier uitgedragen. De linkse kerk is ruim vertegenwoordigd in het justitiële apparaat en in de media. Hierdoor heeft zij niet alleen veel macht maar ook veel invloed. Hoe is het anders te verklaren dat veel Nederlanders meer ophebben met Bos of Boris dan met Bush?

Zoals het een fundamentalistische beweging betaamt, schroomt zij niet om maatschappijontwrichtend te werken. Zo wordt het kostwinnerschap zo sterk benadeeld dat een dubbel inkomen de norm is geworden en het beroep van huisvrouw niet meer in tel is. Een dubbele moraal vormt geen probleem. Mensenrechten worden te vuur en te zwaard verdedigd, maar de rechten van christenen mogen met voeten worden getreden. Discriminatie van christenen door moslims of communisten kan worden weggemoffeld met formele argumenten.

We moeten dat selectief beschouwen als interne problematiek van de desbetreffende landen. De vrouwen die dertig jaar geleden actie voerden om het recht te verwerven om ongeboren kinderen te doden, schakelen het justitiële apparaat in om de oudste politieke partij een hak te zetten.

Geweld gebruiken ze niet, maar met een aan fanatisme grenzende agressiviteit probeert men op een nette manier bestaande structuren uit de weg te ruimen. Systematisch worden bestaande structuren aangepast aan of aangetast door de inzichten van de seculiere ideologen.

Niet alleen in het openbare, maatschappelijke leven richten zij schade aan. Naast het belastingstelsel en de inrichting van het politieke landschap is ook de inhoud van het schoolonderwijs doelwit van hun aanslagen. Als het aan deze fundamentalisten ligt, mogen scholen de scheppingsleer niet meer als alternatief voor het evolutiegeloof onderwijzen.

Hooguit mag er in algemeen godsdienstige of geschiedkundige termen over worden gesproken. Zij verwijten schriftgetrouwe christenen anderen hun mening op te willen leggen, maar zelf zijn ze zozeer overtuigd van hun gelijk dat de mening van anderen voor achterlijk wordt versleten. Het volgende doel zal zijn dat christelijke godsdienstlessen niet meer worden gefinancierd uit overheidsmiddelen.

Daarna, en in die fase zijn we al bijna beland, zullen ook de kerken het publieke domein moeten verlaten. Fundamentalistische seculiere ideologen dulden immers geen andere mening. Kritische geluiden worden door de macht van de media de mond gesnoerd. Kerken wordt gesommeerd zich terug te trekken in schuilkerken. Privé mag iedereen van alles geloven, als een ander er maar niets merkt. In het openbaar mag iedereen alles geloven als het maar seculier is. Respect is al uitgehold tot tolerantie en ook dat verdwijnt.

Als orthodoxe christenen worden beschuldigd van fundamentalisme, laat het dan een soort fundamentalisme zijn om trots op te zijn. Interne spanningen moeten ondergeschikt worden gemaakt aan een positieve uitstraling. Laten christenen bijbelse waarden uitdragen, zoals duidelijkheid, evenwichtigheid, eerlijkheid en constructiviteit.

De samenleving wordt meer bedreigd door het seculiere fundamentalisme dan door het vermeende christenfundamentalisme. Fundamentalisme leidt vaak tot een dictatuur. Ware christenen hebben een beter vooruitzicht.

Dr. J. Bart, arts in het Universitair Medisch Centrum Groningen