Nog erger (I)
Tijdens de laatste verkiezingscampagne voor de Tweede Kamer trok hij de aandacht door een spraakmakende voorkeursactie. Hij vergaarde ruim 12.000 stemmen, een kleine 4000 te weinig voor een directe verkiezing. Naar verluidt moet VVD-fractieleider Van Aartsen toen een zucht van verlichting hebben geslaakt. Amsterdammer mr. Anton van Schijndel staat bekend als een eigenzinnig mens, en daar had de VVD-fractie er al voldoende van.
Een tussentijdse benoeming leek niet waarschijnlijk. Van Schijndel staat op nummer 40 van de lijst, terwijl de VVD slechts met 28 zetels uit de bus kwam. Maar zeg nooit nooit in de politiek. Diverse kamerleden verwisselden de kamerbankjes voor het regeringspluche. De vraag was vervolgens of er tussentijds voldoende fractieleden zouden afzwaaien. Drie weken geleden was dat zo ver.
Nog voordat hij zijn opwachting had gemaakt, gonsde zijn naam al door de wandelgangen. „Nog erger dan Wilders”, werd er gefluisterd. En inderdaad, hij wekte meteen wrevel door nog voor zijn beëdiging een grote portefeuille te eisen.
Nog erger (II)
Het eerste echte incident liet niet lang op zich wachten. In interviews brak Van Schijndel een lans voor een rechtsere koers van de VVD op terreinen als immigratie, integratie en Europa. Dat kwam hem op een draai om de oren te staan van Van Aartsen, die de nieuwkomer uitlegde dat uitspraken over de politieke koers van de fractie aan hem alleen zijn voorbehouden.
Vorige week joeg Van Schijndel de kat opnieuw in de gordijnen toen hij in het tv-programma Barend & Van Dorp eiste dat de officier van justitie en de advocaatgeneraal in de zaak-Nienke Kleiss zouden opstappen vanwege de fouten die zij maakten. Het VVD-kamerlid Weekers, de justitieman van de fractie, was uiteraard woest. Hij had een heel andere lijn uitgezet.
Twee dagen later rapporteerde het blad Binnenlands Bestuur dat Van Schijndel op een congres had voorgesteld om criminele Marokkaanse en Antilliaanse jongeren naar werkkampen in Noord-Zweden te sturen. Ook dat was bepaald niet het fractiestandpunt.
Van Aartsen, die zijn handen al vol heeft aan Hirsi Ali, zal nu een nog grotere geestelijke lenigheid aan de dag moeten leggen. Aan de ene kant mag hij niet met zich laten sollen, maar aan de andere kant moet hij er alles aan doen om iedereen binnenboord te houden. Na het vertrek van Wilders kan de coalitie nog maar op 77 zetels rekenen. Het lot van het kabinet in handen te weten van Van Schijndel en Hirsi Ali, kan hem onmogelijk vrolijk stemmen.
JvK
Onaantrekkelijk
Elke rechtgeaarde SGP’er is zo langzamerhand wel benieuwd wat er in de studie staat die een commissie van jonge theologen heeft gedaan naar het vrouwenstandpunt van de partij. De publicatie was aanvankelijk vorig najaar voorzien, maar is steeds uitgesteld. Partijvoorzitter Kolijn deelde vorige week mee dat openbaarmaking nog enkele maanden op zich laat wachten.
Zouden de theologen met iets anders zijn gekomen dan het partijbestuur welgevallig was? Die vraag moet bevestigend worden beantwoord.
Nee, niet dat de theologen met een voorstel komen het vrouwenstandpunt van de partij te wijzigen. Dat was ook niet de opdracht die de commissie meekreeg. Ze moest het standpunt nog eens duidelijk uitleggen, zodat ook jongeren en buitenstaanders het konden begrijpen.
De grote moeite van het partijbestuur betreft de stijl waarin de theologen hun epistel hebben opgesteld. „Velen die het ter hand nemen, zullen het na één bladzijde teleurgesteld naast zich neerleggen en zeggen dat dit alleen het oude standpunt is”, zo zei Kolijn vorige week.
De goede verstaander begrijpt dat er een fundamenteel, maar onaantrekkelijk geschreven rapport op tafel ligt. „Er moet nog een journalistieke slag overheen”, zei Kolijn eerder. Het valt echter niet goed te begrijpen waarom dat zo lang moet duren. In de commissie zit nota bene een oud-kerknieuwsjournalist van deze krant, te weten ds. J. M. D. de Heer uit Middelburg. Hij moet toch in enkele weken het hele rapport kunnen herschrijven?
GV
Donkerblauw
Bij het ministerie van Buitenlandse Zaken zie je een hoog gehalte aan formele kleding, stelde onderzoekster K. de Leeuw een tijd geleden in deze krant. Het interne blad van het departement onderzocht die stelling. En wat blijkt? Op het ministerie geldt officieel geen kledingvoorschrift, maar donkere pakken zijn wel de norm. Medewerkers die het wagen in spijkerbroek naar hun werk te komen, kunnen rekenen op een standje.
Alhoewel, dat geldt niet voor iedereen op het departement. Voor mensen die in het archief werken, is het waarschijnlijk niet nodig om keurig in pak te gaan, zegt medewerker T. van der Wee van het Bureau Kabinet en Protocol in het interne blad. „Dat is niet praktisch, het is er bijvoorbeeld veel te stoffig.” Archiefmedewerkster M. Morcus is het met hem eens. „Als ik op een krukje moet staan om iets van een plank te halen, doe ik lekker mijn schoenen uit hoor.”
Van der Wee vindt dat vrouwen in een jurk of rok naar het ministerie moeten komen. „Een broek kan er ook heel netjes uitzien, maar dat zou ik persoonlijk niet doen.” Jurkjes met spaghettibandjes zijn in een vergadering echter taboe. Het moet vooral niet te bloot worden.
Om hogerop te komen, is donkerblauw de norm, vertelt een senior medewerkster. Zelf ziet ze er fleurig uit. Hoe ze dan op die hoge positie is terechtgekomen? „Uiteindelijk wordt er op meer gelet dan alleen je kleding.”
KdG
Agenda
Dinsdag is het Prinsjesdag. De regering presenteert dan de beleidsvoornemens voor 2006. Woensdag en donderdag debatteert de Tweede Kamer tijdens de algemene beschouwingen over de hooflijnen van de Miljoenennota.