‘Hooligan’ hapt naar adem
De gezamenlijke oefening donderdag van de Duitse en de Nederlandse politie als voorbereiding op het WK voetbal volgend jaar is niet helemaal vlekkeloos verlopen.
Op actie beluste Nederlandse scholieren die naar het Duitse Weeze waren gekomen om relschopper te spelen, richtten vernielingen aan. Niettemin klonk donderdagmiddag na afloop een optimistisch „Wij zijn klaar voor het WK” uit de mond van de korpsleiding.
De Duitse ’hooligans’ op het voormalige Britse militaire vliegveld Laarbruch in de gemeente Weeze, net over de grens bij Nijmegen, zijn er aan het begin van de oefening klaar voor. Kaalgeschoren hoofden, torsend met Duitse vlaggen en een enkeling gestoken in een voetbalshirt. De bende scandeert leuzen. Duitse politiemensen van de Landespolizei Nordrhein-Westfalen en de Bundespolizei kijken toe. Het wachten is aan het einde van de morgen nog op de resterende ’relschoppers’ uit Nederland, drie Gelderse korpsen en de marechaussee. Oponthoud bij de grens, zo luidt de verklaring.
De 16- en 17-jarige Nederlandse leerlingen van diverse scholen en opleidingscentra krijgen een lunchpakketje bij aankomst. „Verplichte excursie voor ons”, mompelt een leerling van een school in Zwolle. „Normaal ga ik met mijn vrienden bij thuiswedstrijden van FC Zwolle lopen zieken. Ik ben niet bang voor een paar meppen.”
Niet veel later houdt een meute Nederlandse ’relschoppers’ een zitblokkade in een verlaten dorp op de vliegbasis, het fictieve centrum van de stad. In de verte naderen bussen vol Duitse hooligans. Aan de politie de taak om een treffen tussen de supportersgroepen te voorkomen. Nederlandse ME’ers stellen zich in gesloten rijen op, het schild ter bescherming vooruit gestoken.
Vanuit een donkerblauw ME-busje klinkt een waarschuwing aan de Nederlanders: „Verwijdert u, of geweld zal worden toegepast!” In de lucht hangt een legerhelikopter. De in het donkergroen geklede Duitse collega’s -zonder schild- stomen ook al op. De ’relschoppers’ lachen erom. Zij heffen massaal het ”Oranje boven” aan, evenals enkele liederen die in voetballand bekend zijn bij een treffen tussen de elftallen van Oranje en de oosterburen.
Melkpakjes, repen chocola en half opgegeten appels uit het lunchpakketje dalen neer op de helmen van de politiemensen. Voorzichtig dringen de ME’ers naar voren. Zij delen lichte tikjes uit. Het is niet meer dan porren in de kluwen lichamen. Een fotograaf die niets van het schouwspel wil missen, moet zijn nieuwsgierigheid bekopen met een appel die uiteenspat op zijn lens.
Duitsland verwacht volgend jaar 3 miljoen bezoekers tijdens het wereldkampioenschap voetbal. In Noord-Rijnland -Westfalen heeft een kwart van de wedstrijden plaats. Indien Nederland, maar vooral ook als Engeland zich kwalificeert, kan de Nederlandse politie nodig zijn voor de begeleiding van supporters die via Nederland naar Duitsland reizen.
De politieacties oogsten even later succes. Bij de ingang van het fictieve stadion slagen de Duitse en de Nederlandse ME’ers -zo’n 600 in totaal- erin de grote groep Nederlanders bij elkaar te drijven. Ogenschijnlijk berusten de ’hooligans’ in hun lot. Een luid geschreeuw klinkt op als een van hen plotseling gegrepen wordt. Na een korte worsteling wordt de jongeman afgevoerd. „Agenten van een aanhoudingseenheid houden zich op in de menigte en pikken de grootste raddraaiers eruit”, verklaart politiewoordvoerder Bert Top.
Bij de tweede oefening keren de Duitse en de Nederlandse ’supporters’ zich beide tegen de politie. De ’hooligans’ houden zich volgens plan op in het verlaten dorp. De ME’ers hebben de opdracht het centrum van de stad schoon te vegen. Enkele ruiten en deuren van het verlaten dorp bezwijken onder het geweld van vooral de Hollandse ’relschoppers’.
De Nederlandse begeleiding waarschuwt de jeugd dat de politie echte aanhoudingen zal verrichten als er nog meer ruiten en deuren in het verlaten dorp vernield worden. In de confrontaties lopen tien scholieren, een paar Duitse ’supporters’ en vier agenten wat kneuzingen, blauwe plekken en schaafwonden op. Een 17-jarige leerling die de opleiding van de landmacht volgt, staat langs de kant naar adem te happen. „Pas heb ik m’n ribben gekneusd bij het kickboksen. Van de dokter mocht ik hierheen, maar ik heb er zojuist weer een tik op gehad.”
Woordvoerder Ben van Ingen Schenau van de politie Gelderland-Zuid legt uit dat de deelnemers wisten dat de ME ’tikken’ mocht uitdelen om de oefening zo realistisch mogelijk te laten lijken.
Als het strijdgewoel tegen het einde van de middag tot bedaren komt, blikt Van Ingen Schenau tevreden terug. „Een paar jaar geleden was er een groot verschil in optreden van Duitse en Nederlandse politie-eenheden. Dat ging nu veel beter, al bleef de taalverwarring op straat bestaan.”