De doopsgezinde predikant (1817-1908) woonde 32 jaar in de Groningse plaats en schreef daar zijn zestiendelige naslagwerk, maar werd in Voorburg, de woonplaats van zijn dochter, begraven.

De herbegrafenis is een initiatief van het Veenkoloniaal Museum in Veendam. Het museum vond dat de predikant/schrijver meer eer toekwam dan een verwaarloosd graf in Voorburg.

„De familie had in eerste instantie wat bezwaren, vanwege het gesleep met de overblijfselen. Maar toen we onze plannen voor de begrafenisstoet voorlegden, waren ze enthousiast”, vertelde directrice P. Maters van het museum vrijdag.

De stoffelijke resten van Winkler Prins en zijn vrouw werden per auto naar Groningen gebracht. Vanaf de provinciegrens ging de stoet verder per negentiende-eeuwse koets met een aanzegger in dito kostuum voorop. Dit was vroeger de persoon die ook langs de huizen ging om een sterfgeval te melden.

Langs de route naar de Hervormde Begraafplaats stonden veel belangstellenden. Bij de herbegrafenis waren ongeveer 25 tot 30 familieleden van Winkler Prins aanwezig. Een achterkleinzoon hield een toespraak en ook de burgemeester van Veendam sprak de ongeveer honderd genodigden toe.