„Ik denk dat het veel te maken heeft met ras en klasse”, aldus Butts. „De meeste getroffen mensen zijn arme mensen. Arme, zwarte mensen.”

Andere zwarte bestuurders en geestelijken vergeleken de situatie in de armere gebieden langs de Amerikaanse Golfkust met de toestand in ontwikkelingslanden. Ze wezen erop dat juist wanneer natuurrampen zich aandienen, overduidelijk aan het licht komt dat te weinig aandacht is besteed aan de ontwikkeling van achterstandsgebieden.

New Orleans is wat dat betreft illustratief. Ongeveerde tweederde van de inwoners van de stad is zwart. In Lower Ninth Ward, een van de wijken die het zwaarst is getroffen door het natuurgeweld, is 98 procent van de bevolking zwart.

Burgemeester Milton D. Tutwiler van Winstonville in de staat Mississippi stelde dat niemand zich ooit bekommerde om het lot van de zwarten toen „de zon scheen.” „Moet ik dan verrast zijn dat er nu niemand komt om ons te helpen? Nee.”

Volgens The New York Times is het onderwerp een belangrijk thema op websites waarop vooral zwarten discussies voeren. Meerdere Afro-Amerikanen hebben Katrina „onze tsunami” genoemd. Ze stelden tegelijkertijd vast dat de hulpverlening tot dusver ver achter blijft in vergelijking met de acties na de tragedie in Azië.

Roosevelt F. Dorn, voorzitter van de nationale associatie van zwarte burgemeesters, liet weten dat hij een lijst heeft met namen van zwarte collega’s die om hulp schreeuwen. „Hun steden zijn verdwenen en ze zijn wanhopig”, aldus Dorn. „Hun smeekbedes zijn niet beantwoord.”

Burgerrechtenactivist Jesse Jackson leverde gisteren felle kritiek op president Bush, omdat die zijn vader George Bush senior en Bill Clinton heeft gevraagd om fondsen te werven voor de slachtoffers van Katrina. „Waarom zijn er geen Afro-Amerikanen in die kring?” aldus Jackson. „Hoe kunnen zwarten van het leiderschap worden uitgesloten, terwijl ze in het lijden gevangenzitten.”