Ex-moslim: Islam predikt de oorlog
De directeur van het Britse Institute for the Study of Islam and Christianity (ISIC), de ex-moslim dr. Patrick Sookhdeo, heeft zich naar aanleiding van de recente aanslagen in Londen uitgesproken over het karakter van de islam. In tegenstelling tot wat velen zeggen, meent Sookhdeo dat de islam weinig met vrede te maken heeft.
Hij doet zijn uitspraken in het artikel ”7/7 - een reactie”, dat op de website van de Britse hulporganisatie Barnabas Fund staat te lezen. Sookhdeo is internationaal directeur van deze organisatie, pleitbezorger van christenen die waar ook ter wereld door de islam vervolgd worden.
In het afgelopen weekend publiceerden verschillende Engelse bladen een samenvatting van zijn artikel, onder meer onder de titel ”De mythe van de gematigde islam”. Sookhdeo stelt dat de islam weinig met vrede te maken heeft. „De mantra ”islam is vrede” is al 1400 jaar uit de tijd. Slechts voor een periode van dertien jaar was de islam vrede en niets dan vrede. Voor radicale moslims van vandaag geldt dat er meer waarheid schuilt in het gezegde: ”islam is oorlog.”
De directeur verwijst naar een artikel dat begin juli verscheen in het Britse blad Muslim Weekly. De strekking daarvan is dat moslims zouden moeten streven naar politieke en militaire macht over niet-moslims. Het voeren van oorlog zou verplicht zijn voor moslims en de islamitische staat, de islam en de sharia zouden over de hele wereld gevestigd moeten worden. Deze uitspraken worden gesteund door koranteksten.
Hij concludeert in zijn artikel dat de eigentijdse islam is wat je ervan maakt. „Verreweg de meeste moslims van tegenwoordig leven hun leven zonder hun toevlucht te nemen tot geweld.” De reden hiervan is volgens de directeur dat de koran wordt gezien als een boek waar een moslim naar believen dingen uit kan halen en die kan toepassen. „Als je vrede wilt, kun je vredelievende koranverzen vinden. Wil je echter oorlog, dan zijn er oorlogszuchtige verzen die dit toestaan. Er zijn verzen die slechts een defensieve jihad toestaan en verzen die een offensieve heilige oorlog rechtvaardigen.”
Sookhdeo vraagt zich in zijn artikel af of de terroristen die in Londen zelfmoordaanslagen pleegden, inderdaad extremisten waren. „Zou het zo kunnen zijn dat deze jonge mannen zich niet aan de rand van de moslimmaatschappij in Groot-Brittannië bevonden, noch een excentrieke en extremistische interpretatie van de islam aanhingen? Zou het zo kunnen zijn dat zij tot de kern van de moslimgemeenschap behoorden en gemotiveerd werden door een breed gedragen interpretatie van de islam?”
De moslimgemeenschap in Engeland woont nu hoofdzakelijk in de stedelijke gebieden en in sommige delen van Schotland en Wales. Evenals andere deskundigen acht Sookhdeo het mogelijk dat in tien tot vijftien jaar de meeste Britse steden in deze gebieden gedomineerd zullen worden door moslims. Hij houdt het voor mogelijk dat moslims in de lokale politiek de touwtjes in handen zullen hebben en de sharia zullen invoeren. „Het is de moeite van het opmerken waard dat veel conflicten in de wereld te maken hebben met moslims die uit zijn op macht. Is het mogelijk dat een conflict van deze aard zich voordoet in Engeland?”