De huisarts verleende indertijd de medische zorg aan de bewoners van het plaatselijke azc.

Het tuchtcollege is het met de vrouw eens dat de huisarts tijdens een consult onvoldoende gebruik heeft gemaakt van de hulp van een tolk. Hierdoor was het onderzoek te summier.

Ook bij het tweede consult had de arts actiever moeten zijn toen er opnieuw iets misging met het vertalen. Hij stuurde de patiënt weg met de mededeling een andere keer terug te komen, maar, gelet op het taalprobleem had hij hem een briefje van die strekking moeten meegeven of zelf de MOA (Medische Opvang Asielzoekers) moeten bellen.

Het tuchtcollege vindt het begrijpelijk dat de huisarts tijdens het eerste consult aan een scheurtje bij de anus dacht. Verwijtbaar vond het college dat hij de tweede keer bij klachten van diarree, misselijkheid en pijn bij plassen geen nader onderzoek heeft gedaan, maar wel medicijnen gaf waarvoor onvoldoende aanleiding was. Daar het slechts -vanwege het mislukte consult- om symptoombestrijding ging, had de arts beter met een eenvoudiger middel kunnen volstaan.

Er wordt niet van uitgegaan dat de tekortkomingen in de zorg van enige invloed op de fatale afloop zijn geweest, aldus de uitspraak.