De bergen als studeerkamer
Steeds minder predikanten lijken ervoor te voelen om tijdens hun vakantie voor te gaan in Nederlandstalige kerkdiensten in het buitenland. Deze week vertellen vijf predikanten op hun vakantieverblijf over het leiden van zulke diensten. Kost het hun inspanning of is het juist ontspanning? Allen preekten afgelopen zondag over de grens: in Frankrijk, Zwitserland, Italië en Duitsland. Maandagdeel 1: ds. P. Vermaat vanuit Souillac in Frankrijk. Morgen deel 2.
„Ds. Vermaat? Ja, die verblijft hier”, zegt de gastvrouw van vakantiepark La Draille door de telefoon. „Gisteren preekte hij in Souillac, heel bijzonder hoor. Er waren wel 1000 mensen. Ik heb hem laten roepen, hij komt eraan.”
De hervormde emeritus predikant uit Veenendaal ging gisteren voor in een oude romaanse, rooms-katholieke kerk. „Die zat afgeladen vol, onvoorstelbaar. Driehonderd kinderen waren erbij. En zoals er gezongen werd, adembenemend. „Hoe zalig is het volk dat naar Uw klanken hoort.”
Je merkte dat er een opening was voor het Woord. Ook omdat er zaterdagmorgen vroeg hier in de buurt een Nederlandse bus verongelukte. Bij de receptie heb ik geïnformeerd of alle campinggasten veilig waren aangekomen. Iedereen was er. Dat is op zich al een zegen.”
’s Morgens preekte ds. Vermaat over de roeping van Elíza. „Even vallen de kerkmuren weg.”
Hij vervolgt: „Je moet bedenken dat de hugenoten probeerden om op deze plaats voet aan de grond te krijgen. Dat is mislukt. Bij hun poging beschadigden ze de beelden in de rooms-katholieke kerk waar we gisteren zaten. Ik heb nog excuses aangeboden. Tijdens de rooms-katholieke dienst, die ik daarvóór bijwoonde, zat een handjevol mensen. In een ernaast gelegen klooster wonen nog maar twee zusters. Maar tijdens de Nederlandstalige dienst zat de kerk stampvol. God gaat wonderlijke wegen. Ik sprak allerlei mensen die dat ook zo ervaren. Er lag een bijzondere glans over de dienst. Het was een Bethel, huis van God.”
De predikant heeft wel een verklaring voor het feit dat veel van zijn collega’s de kerkdiensten in het buitenland mijden. „Je hebt anders geen vakantie. Tijdens de wandeling naar de receptie, zojuist, werd ik aangesproken door vier, vijf mensen. Je geeft een stuk van je privacy op. Daarom kan ik me voorstellen dat anderen onderduiken in de anonimiteit. Maar zelf zou ik deze diensten niet willen missen. Ik weet bovendien van tevoren wat me te wachten staat, omdat ik ook reizen leid. En ik ben met emeritaat, ik heb vakantie in de vakantie.”
Preken in het buitenland, inspanning of ontspanning? Ds. Vermaat: „Ontspanning door inspanning. Ik moet spullen meenemen en me voorbereiden, maar het is heerlijk. Gisteren heb ik mezelf voorbereid tussen de bergen, met mijn Bijbel. Het is een hele grote studeerkamer hier.”
