Ik geloof dat hier niemand is die niet zal belijden dat de ark Gods in gevaar is om verloren te gaan. Maar waar zijn nu onze Eli’s die uitzien en sidderen vanwege de ark? Waar is de vrouw van Pinehas, die niet getroost wilde wezen omdat de ark Gods genomen was? Waar zijn ze die de gevaren van de ark ter harte nemen?U klaagt over veel dingen, maar waar zijn zij die klagen over het verlies van de ark? De meeste zijn als Gallio: „Hij trok zich geen van deze dingen aan.”

Ieder mens is bezorgd over zijn aardse bezittingen, maar wie neemt het ter harte en wie kijkt er naar om wat er van de godsdienst zal worden? Zolang het maar met hun handel goed gaat, maken zij zich geen zorg over wat er met de ark gebeurt.

Moet ik zeggen dat er grijze haren op het Evangelie zijn? Ik ben niet gekomen om te profeteren. Ik zeg ook niet dat het Evangelie bezig is te sterven, maar ik zeg wel dat het grijze haren heeft. Want u heeft het Evangelie al honderd jaar en langer gehad en daarom is het op zijn oude dag.

Ik durf elke geleerde uit te dagen om mij een voorbeeld te tonen van enig volk dat honderd jaar lang het Evangelie genoten heeft. Neen, het is geen wonder dat grijze haren bij honderd jaar behoren. Wel er zijn hier en daar grijze haren en toch neemt niemand het ter harte. Dat het u niet ter harte gaat is een teken dat u het Evangelie niet lief heeft. Het is een teken dat u geen belangstelling voor het Evangelie hebt, want belangstelling zal uw liefde opwekken.

Edmund Calamy, predikant te Aldermanbury (Arke der vromen, 1669)