De CDA-fractie van de Rotterdamse gemeenteraad bezocht onlangs een zwaar gehandicapte vrouw die in een Fokuswoning in de Rotterdamse deelgemeente Prins Alexander woont.

Fokuswoningen zijn standaard aangepaste huurwoningen die eigendom zijn van een woningcorporatie. Ze hebben een aantal standaardvoorzieningen die toegesneden zijn op mensen met een ernstige lichamelijke handicap, zoals een aangepaste keuken, een aangepaste douche-/toiletruimte, alarm- en intercomapparatuur en elektrische deurontgrendeling.

Een bewoner kan 24 uur per dag assistentie inroepen van een centrale hulppost wanneer men in of om de woning hulp nodig heeft bij algemene dagelijkse levensverrichtingen (ADL), zoals wassen en aankleden.

Hulpverleners die deze zorg voor maximaal dertig uur per week bieden, zogenoemde ADL-assistenten, zijn in dienst van de Stichting Fokus Exploitatie. Wanneer een Fokusbewoner meer verpleegkundige of huishoudelijke hulp nodig heeft, moet hij daar zelf voor zorgen. Dat kan door bijvoorbeeld de thuiszorg in te schakelen of mensen in dienst te nemen die betaald worden uit een persoonsgebonden budget.

Het ministerie van VWS wil echter de subsidiëring van Fokusbewoners en de Wet voorzieningen gehandicapten (WVG) met ingang van 2006 onderbrengen in de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO). Staatssecretaris Ross-Van Dorp wil echter gemeenten de vrijheid geven of ze een persoonsgebonden budget wel of niet aanbieden.

Dat zou betekenen dat de zwaar gehandicapte Rotterdamse vrouw die in een Fokuswoning woont op grond van de WMO verplicht wordt om ook haar verpleegkundige en huishoudelijke hulp af te nemen van Fokus, voor het geval de gemeente geen persoonsgebonden budget verstrekt.

De Rotterdamse vrouw had echter tot voor kort een dagtaak aan het organiseren van de zorg om haar heen. Zij wordt nu verzorgd zoals zij dat het liefst wil. Ze vertrouwt deze mensen en heeft met hen een band opgebouwd. Wanneer ze het persoonsgebonden budget kwijt zou raken betekent dit dat ze weer nieuwe mensen om zich heen krijgt en eigenlijk weer opnieuw moet beginnen.

„De voorlichting aan deze Fokusbewoner laat ernstig te wensen over”, zegt het CDA-raadslid Karen Duys. „Er rolt een brief op de mat waarin wordt meegedeeld dat men onder de nieuwe Wet maatschappelijke ondersteuning verplicht wordt zorg af te nemen van Fokus. Dergelijke berichtgeving schept bezorgdheid en onrust.”

Namens de CDA-fractie heeft ze de staatssecretaris een brief geschreven waarin de bezorgdheid van deze Fokusbewoonster wordt overgebracht.

Volgens Kees Dijkman van de belangenvereniging van budgethouders Per Saldo loopt het nog niet zo’n vaart. Het huidige wetsvoorstel WMO noemt hij wel een slecht voorstel. Niettemin vindt hij het nodig dat de vele verschillende regelingen die er nu zijn voor gehandicapten op elkaar worden afgestemd en gestroomlijnd.

Directeur O. Jongsma van de Stichting Fokus Exploitatie zegt dat de exploitatie van Fokushulp alleen mogelijk is wanneer er voldoende gebruik van wordt gemaakt. „Als iedere Fokusbewoner de vrije keus zou krijgen om alle hulp via het persoonsgebonden budget in te kopen, dan kunnen wij wel opdoeken. We hebben de staatssecretaris dan ook verzocht de Fokushulp bij Fokus te houden en het persoonsgebonden budget onder te brengen in de Algemene wet bijzondere ziektekosten (AWBZ). Als dat gebeurt, behouden Fokusbewoners hun PGB en kunnen ze gerust zijn.”

Jongsma heeft goede hoop dat het daarop uitdraait.