U weet niet op welke wijze uw tijd heengaat, noch wanneer hij voorbij zal zijn. Een reiziger op de weg die een grote reis moet maken, weet hoe hij zijn zaken moet schikken. Hij zegt bij zichzelf: Het duurt zo veel uur voordat de avond komt en ik heb tijd genoeg. Zo doet die man; maar, helaas, zo is het met u niet. U weet niet hoe spoedig uw tijd voorbij kan zijn.Ik spreek niet over uw levenstijd, die is onzeker. Maar de tijd van het Evangelie kan voorbij zijn, terwijl de tijd van uw leven nog voortduurt. Ook kunt u niet zeker zijn van de tijd van het prediken van het Woord. Uw tijd en gelegenheid daarin kan deze dag of deze avond tot een einde komen. Wij weten dat niet.

Uw belang in het voorstel dat u gedaan wordt is dus groot. Vergeet die maagden niet, die riepen te middernacht „Doe ons open”, maar zij werden buitengesloten!

U zult zeggen: Wat zullen wij doen om te weten wanneer het onze tijd is? Ik zeg u: De Heere, Die alle harten doorgrondt, weet alleen hoe het met u is en of u uw gelegenheid voorbij hebt laten gaan.

Ik kan u alleen zeggen wat een Evangelietijd is. Daarop moet u letten, opdat u er een aandeel in mag hebben. Het Evangelie moet in kracht en zuiverheid gepredikt worden. Dit vormt in het algemeen de aangename tijd, de dag der zaligheid. Dit is genoeg om te doen weten dat de dag van de Heere tot hem gekomen is.

Overweeg nu zelf of het Evangelie dat u gepredikt wordt, of de bedeling die u ervan geniet, u slechts uw plicht deed doen. Zo ja, dan is het een bewijs dat het nog uw dag van zaligheid is.

John Owen, predikant te Londen (Heerschappij der zonde en genade, 1763)