Het klinkt bijna als een verzuchting. En dat is het eigenlijk ook wel, zegt Maeike Kramer (28), sinds november vorig jaar directeur van Jubilee Campaign Nederland. „We zouden zo graag meer willen doen. Meer onderzoek willen doen, meer schendingen van de mensenrechten aan de kaak willen stellen. Maar onze mogelijkheden zijn, nu nog, beperkt.”

Kramer is de opvolgster van ir. Arie de Pater, die per 1 november 2004 in dienst trad bij stichting Open Doors in Ermelo. Op dit moment werkt ze zestien uur per week voor Jubilee Campaign Nederland. „Maar dat is echt te weinig.”

Meer tijd heeft ze echter niet: de nieuwe Jubilee-directeur bevindt zich in de laatste fase van haar studie, de masteropleiding internationaal publieksrecht. Eind december hoopt ze deze af te ronden. Daarna wil ze zich voltijds gaan inzetten voor Jubilee.

Kramer, Friese van geboorte, bracht het grootste deel van haar leven door in Canada. Daar startte ze ook haar studie. In 1999 keerde ze terug naar Nederland, en zette daar haar studie voort.

Hier kwam ze ook in contact met Jubilee Campaign Nederland, een stichting met zo’n 7000 donateurs uit de breedte van christelijk Nederland die zich bezighoudt met lobbywerk, schrijf- en handtekeningenacties en research op het terrein van de mensenrechten. Een terrein dat haar warme belangstelling heeft. „Ik wilde al lang niets liever dan mensen helpen, voor mensen opkomen, vanuit mijn christelijk geloof.”

Veel werk
Inmiddels is ze alweer enkele maanden directeur van de stichting, die tegenwoordig kantoor houdt in Andijk (voorheen: Driebergen). De eerste tijd viel dat niet mee, moet ze bekennen. „Er is zo veel werk te doen. Waar moest ik beginnen? Welke projecten pak ik op, welke laat ik liggen? Ik ben een type dat alles voor de volle 100 procent wil doen, en liefst nog meer. Maar dat lukte in het begin gewoon niet. Ik moest er echt inkomen. En daar zit je dan, alleen op je kantoortje. Maar op een gegeven moment dacht ik: Ik ga gewoon doen wat ik kan doen. Ik ga me voor 100 procent inzetten, meer kan ik niet doen. Het resultaat van mijn werk laat ik aan God over. Als Hij het werk zegent, komt het goed. En ik moet zeggen: dat geeft echt een stuk rust.”

Recent kreeg ze versterking: het bestuur benoemde een voltijdsmedewerkster, in de persoon van Eline de Groot. Zij studeerde mensenrechten. „En, ze is zeer enthousiast. We zijn nu dus met, zeg maar, anderhalve man. En dat is al meer dan in de tijd dat Arie de Pater nog directeur was. Die zat uiteindelijk alleen, al werd hij wel door vrijwilligers geholpen.”

VN-accreditatie
Een van de redenen waarom de stichting vorig jaar besloot toch niet te fuseren met Open Doors, was dat dan het risico bestond dat ook de beide andere (zelfstandige) afdelingen van Jubilee Campaign, in Londen en Washington, hun accreditatie bij de Verenigde Naties (VN) zouden verliezen. En zo’n accreditatie is veel waard, weet Kramer intussen uit ervaring. „Met de accreditatie heb je toegang tot de mensenrechtencommissie van de VN, en daarmee tot tal van landen. Je kunt deze landen dus vaak rechtstreeks aanspreken op het moment dat er, bijvoorbeeld, mensenrechten worden geschonden.”

In april bezocht ze een VN-conferentie in Genève. Ze lacht. „Bijna had ik ook even het woord gekregen, om iemand anders te vervangen. Drie minuten lang. Maar het ging toch niet door. Helaas. Zoiets vind ik echt prachtig. Zo’n conferentie helemaal trouwens. Je ontmoet zo veel mensen. Ik houd daarvan.”

Stroomstootapparaat
De conferentie leerde haar echter ook dat het terrein van de mensenrechten uiterst precair is. Kramer: „De persoon die ik moest vervangen was Bob Fu, president van de China Aid Association. In Genève was hij als vertegenwoordiger van A Woman’s Voice International (AWVI), een zusterorganisatie van Jubilee. Fu is zelf afkomstig uit China, en op de een of andere manier was hij in het bezit gekomen van een stroomstootapparaat, waarmee Chinese christenen worden gemarteld. Een verschrikkelijk martelwerktuig, waarmee schokken van 500 volt kunnen worden toegebracht.

Toen Fu aan het woord kwam in de plenaire vergadering, stak hij demonstratief het apparaat omhoog. En echt, er ontstond groot tumult. Ruzie. China eiste dat AWVI werd geschorst. En dat is ook gebeurd, voor een periode van een jaar.

Ik vind zo’n reactie veelzeggend, en triest. De VN-commissie zou deze zaken in China tegen moeten gaan, maar hier werd duidelijk dat de politiek soms toch de prioriteit heeft.”

Negatieve publiciteit
Overheden vrezen nergens zozeer voor als voor negatieve publiciteit, aldus Kramer. „Zij zullen ook altijd beweren dat hun land een democratisch land, een vrij land is. Zelfs China doet dat. En wij zien het als onze taak om aan te tonen dat er wel degelijk problemen zijn, en dit vervolgens publiek te maken.

Dat is ook het verschil tussen onze stichting en Open Doors. Open Doors werkt, voorzover ze zich daarmee bezighoudt, vooral via de stille diplomatie. Zij kunnen publiciteit vaak echt niet gebruiken. Wij stellen schendingen van de mensenrechten openlijk aan de kaak. Overigens werken we prima samen met Open Doors - en dat zal in de toekomst waarschijnlijk alleen maar meer worden.”

In de achterliggende jaren is het meermalen gebeurd dat overheden onder grote internationale druk gevangen christenen vrijlieten, onderstreept de Jubilee-directeur. „En als zoiets dan gebeurt, geeft dat je ook weer de energie om verder te gaan. Maar laten we realistisch blijven: het is vaak wel een zaak van de lange adem. En soms lukt het ook niet.”

Kinderen in nood
Behalve op vervolgde christenen wereldwijd wil Jubilee Campaign zich in de toekomst meer gaan richten op kinderen in nood. Kinderen die ten prooi zijn gevallen aan mensenhandelaren, kinderen in de prostitutie, kindsoldaten, kinderen in fabrieken, straatkinderen. „We zijn daar al erg mee bezig, alle Jubilees trouwens. Zie bijvoorbeeld onze website www.stopkillingchildren. com. De medeoprichter van Jubilee Campaign, Danny Smith, is bijzonder met deze kinderen begaan. En daarom willen wij ons nu ook veel meer voor hen gaan inzetten.”

Maar, zegt ze, „we willen zo heel veel. We willen ook meer research gaan plegen, de diepte ingaan. Vorig jaar heeft Jubilee Campaign onderzoek verricht naar de mensenrechtensituatie in Turkije, Bulgarije en Roemenië. Daar hebben we goede reacties op gekregen. Mensen vroegen ons deze onderzoeken nog verder uit te breiden. Dat gaan we ook doen.

En natuurlijk, niet alles kan op dit moment nog. Maar het enthousiasme is er.”