Geweld, onderdrukking, vervolging. De godsdienstvrijheid in de wereld staat nog steeds onder druk, zo blijkt uit het rapport, dat donderdag werd gepresenteerd door de Italiaanse tak van Kerk in Nood. Het afgelopen jaar ging de situatie (verder) achteruit in onder andere Nigeria, Cuba, China, Pakistan en Saudi-Arabië.

Grote zorgen maakt de directeur van de Italiaanse tak van Kerk in Nood, Atillio Tamburrini, zich over de situatie in Nigeria. „Die is zeer kritiek. Het afgelopen jaar zijn ongeveer 10.000 mensen, vooral christenen, omgebracht. Ook kerken moesten het ontgelden. Alleen al in de deelstaat Plateau werden 173 godshuizen verwoest.” De invoering van de sharia, de islamitische wetten, heeft steeds meer invloed op het dagelijks leven in de twaalf deelstaten die deze wetgeving hebben doorgevoerd. Vooral de deeltaat Zamfara maakt het bont, door te eisen dat christelijke winkels worden gesloten tijdens het islamitische gebed. Ook moeten alleen christelijke studenten collegegeld betalen.

In Cuba zou de toestand van de vrije godsdienstoefening eveneens verslechteren. Kerk in Nood haalt onder anderen de aartsbisschop van Havana aan, die zegt dat de Rooms-Katholieke Kerk (de dominerende godsdienst op het eiland) subtiel wordt tegengewerkt door het verbod op godsdienstonderwijs en (christelijke) privé-scholen.

De situatie in China blijft zorgelijk. Hoewel er sinds 2005 nieuwe regels zijn betreffende de uitoefening van religie, blijft de Chinese regering de praktisering van religie ernstig belemmeren. Slechts onder strikte overheidscontrole is dit toegestaan. Wie zich aan die controle onttrekt, neemt grote risico’s en wordt behandeld als een crimineel. Zowel de protestantse kerken als de Rooms-Katholieke Kerk, die beide sterk groeien, worden hierdoor getroffen. Zo werden in 2004 negen priesters veroordeeld tot dwangarbeid.

In Pakistan is het islamitisch geweld tegen christenen vorig jaar toegenomen. Dit ondanks beloften van de Pakistaanse president Musharraf om de vrijheid voor religieuze minderheden te bevorderen. De wetgeving tegen blasfemie (levenslang voor wie de koran beledigt, de doodstraf voor wie Mohammed onrespectvol bejegent) baart ernstige zorgen. Ook geloofsafval (de overgang van moslims naar het christendom) kan bestraft worden met de dood.

Lichtpuntjes zijn er op de Kaukasus. In Armenië hebben weliswaar met name Jehovah’s Getuigen problemen, dit vooral wegens hun principe om militaire dienst te weigeren op religieuze gronden, maar het lukte deze groepering in 2004 wel om zich als een godsdienstige gemeenschap te laten registreren. Sinds Eduard Sjevardnadze vorig jaar plaats maakte voor Michail Saakasjvili is de toestand in Georgië ook verbeterd.

In Oekraïne lijkt de situatie verbeterd na de zogenoemde Oranjerevolutie van Viktor Joesjtsjenko. De positieve resultaten van de recente omwenteling zijn echter nog niet meetbaar.

Kerk in Nood juicht de nieuwe Iraakse grondwet toe. Deze garandeert de vrijheid van godsdienst, denken en geweten. Ook de nieuwe grondwet van Afghanistan, die in 2004 werd geratificeerd, biedt garanties voor niet-moslims - wat niet wegneemt dat het uitoefenen van een andere geloofsovertuiging in de praktijk vrijwel onmogelijk blijkt. De enige kerk in Afghanistan staat op Italiaans grondgebied: de rooms-katholieke kapel van de Italiaanse ambassade.

Uitgebreider dan in andere jaren schrijft het rapport over de situatie in Nederland. De religieuze spanningen die volgden op de moord op filmmaker Van Gogh zijn inmiddels weer afgenomen, schrijft Kerk in Nood. Wel vreest de organisatie dat „één nieuwe zaak kan leiden tot extremistische uitingen van intolerantie.”