De Amsterdamse wethouder Belliot (Zorg) voert al tijden een strijd voor de mogelijkheid om verslaafden ook met cocaïne te behandelen. Ze zegt de kwestie de afgelopen drie jaar al diverse keren in Den Haag aan de orde te hebben gesteld. Volgens Belliot kent de hoofdstad ongeveer 250 verslaafden die bij een behandeling met cocaïne, als laatste redmiddel, gebaat zouden zijn.

Hoogervorst heeft wel een uitbreiding van het onderzoek naar de verstrekking van heroïne aangekondigd. Dit is nodig, omdat heroïne geen geregistreerd geneesmiddel is en dus niet voorgeschreven mag worden. Wetenschappelijk onderzoek is de enige manier om het heroïneproject juridisch verantwoord uit te breiden.

Volgens hoogleraar W. van den Brink van de Centrale Commissie Behandeling Heroïneverslaafden (CCBH) die de nieuwe studie heeft ontwikkeld, zal bij nieuwe deelnemers die heroïne krijgen, onderzoeken of ze te bewegen zijn om minder cocaïne te gebruiken en of dat gevolgen heeft voor de criminaliteit en hun gezondheid.

Uit eerder onderzoek is gebleken dat verslaafden die heroïne krijgen veel gezonder en minder crimineel zijn, maar er zijn er die nog steeds cocaïne erbij gebruiken. Deze groep is minder gezond en vertoont meer crimineel gedrag. Van den Brink wil gedurende zes maanden, drie keer per week de urine van de nieuwe deelnemers controleren op cocaïne. Verslaafden die schone urine inleveren, kunnen daar geld mee verdienen.

Dat bedrag begint op 1 euro, maar loopt bij het achter elkaar blijven inleveren van schone urine op. Theoretisch kan een deelnemer in zes maanden tijd maximaal 1000 euro verdienen. Wie echter een keer urine inlevert waaruit cocaïnegebruik blijkt, begint weer onderaan bij 1 euro. Van den Brink verwacht op basis van Amerikaanse literatuur dat de deelnemers gemiddeld 500 euro per persoon kunnen verdienen.

Een onderzoek naar de effecten van medische verstrekking van cocaïne is lijkt Van den Brink minder zinnig. Dat is in Zwitserland al eens gebeurd.