Ze zitten er nu nog ontspannen bij, A. Vroegindeweij en P. Koert, conciërges op de Prins Mauritsscholengemeenschap in Middelharnis. Maar straks moeten de handen uit de mouwen. „We gaan 150 tafels en stoelen klaarzetten in de aula. Dat meten we helemaal uit. De afstand tussen twee tafels moet zo zijn dat de kandidaten niet bij elkaar kunnen afkijken en de surveillant er makkelijk tussendoor kan lopen.”

Tijdens de examens zorgt het duo voor een natje. De surveillanten krijgen koffie, de leerlingen fris. „Wie cola wil, zet z’n beker links, wie sinas wil, rechts. Dan hoeven wij niks te vragen.” Eigen blikjes meenemen in de examenzaal, is verboden op de Maurits. „Dan hoor je om de haverklap geknal en gesis.”

Als de examens aan de gang zijn, mogen de andere leerlingen niet langs de aula om van de ene kant van het gebouw naar de andere te gaan. „We zetten de boel af met rood-wit lint. Leerlingen moeten over de eerste verdieping -de luchtbrug- of over het plein.”

De conciërges zijn op alles voorbereid, ook op leerlingen die tijdens het examen onwel worden. „Vorig jaar kreeg iemand een migraineaanval. Die moest naar huis en heeft later herexamen gedaan. Heel vervelend, maar er zat niks anders op.”

De sfeer op school is tijdens de examens anders dan anders, vinden de conciërges. „Iedereen is gespannen. De directie het meest, die heeft de eindverantwoordelijkheid.” Aan Koert en Vroegindeweij zal het welslagen van de marathon niet liggen. „We zijn echte perfectionisten.”