„De islam is een ondiepe godsdienst waarin wezenlijke vragen niet worden beantwoord”, aldus commissievoorzitter ds. G. Clements in zijn lezing, waarin hij een aantal theologische aspecten van de islam beoordeelde vanuit de Schrift.

Zo geeft de islam geen antwoord op een beschuldigend geweten en is in de koran geen enkel getuigenis te vinden over de verzoening. „Het enige antwoord dat de islam geeft ter geruststelling van het geweten is het doen van je plicht”, zei ds. Clements.

”Christus of Mohammed”, zo luidde de titel van zijn lezing. „Kerkhistorisch is de islam ontstaan na de grote concilies. In de eerste vijf eeuwen heeft de kerk geworsteld met vragen over de dogma’s van de Drie-eenheid en de christologie. Toen rond het jaar 500 deze vragen overeenkomstig de Schrift waren verwoord en beleden en de dwalingen door de christelijke wereld buiten de deur waren gezet, drongen juist deze dwalingen in het gewaad van de islam de wereld weer binnen”, aldus de Goudse predikant.

Enkele theologische aspecten van de islam plaatste hij tegenover de Schrift. Het ging daarin over verdiende barmhartigheid, waarover de koran spreekt, tegenover de bijbelse onverdiende genade. In de koran is Allah de grootste en zijn zijn volgelingen slaven die iedere dag doen wat hun in regels wordt voorgeschreven. In de Schrift gaat het om de persoonlijke omgang met God, want Deze Geest getuigt met onze geest dat wij kinderen van God zijn.

De koran eist onvoorwaardelijke gehoorzaamheid, tot in het huwelijk toe, waarin de positie van de vrouw gedegradeerd wordt. Hoe anders spreekt de Bijbel over het huwelijk als een beeld van Christus en Zijn bruidsgemeente.

Het offer van Christus is het hart van de Schrift. De koran beweert dat Jezus niet gedood is maar vlak voor de kruisiging is opgenomen in de hemel. In de koran wordt keer op keer ontkend dat Jezus God is, terwijl Hij in de Schrift getuigt: „Die Mij gezien heeft, die heeft de Vader gezien.”

De islamitische wet (sharia) en de heilige oorlog (jihad) vormen de moslims tot een eigen cultuur en gemeenschap, tegenover de rest van de wereld. „Hun missie is de strijd, voortkomend uit een sterke theocratische gedachte. De wereld moet gebracht worden onder de heerschappij van Allah. Mohammed wil dat het volk zich inzet voor Allah, met verlies van eigen leven. In latere koranteksten roept hij zelfs op tot de gewapende strijd”, aldus ds. Clements. „Christus of Mohammed is een tegenstelling tussen licht en duisternis.”

Volgens hem moeten we geen alliantie sluiten om het bijzonder onderwijs te redden. „Onze roeping is om door zending en evangelisatie de grote waarde van de Schrift te laten zien”, zei hij.

Drs. J. van Mourik, godsdienstleraar aan het Calvijn College te Goes, riep ertoe op in het gesprek met moslims het getuigenis niet uit de weg te gaan. Hij memoreerde dat ook in moslimgemeenschappen de secularisatie toeneemt en dat er onder moslimjongeren sprake is van radicalisering.

Volgens Van Mourik staat de zorg voor de vreemdeling hoog genoteerd in de Schrift. Daarnaast noemde hij het een schuldige plicht de moslims op te roepen tot geloof en bekering en hen te confronteren met hun dwaling. Binnen de kaders van de Bijbel is het volgens hem niet mogelijk om op basis van gelijkheid een dialoog met hen aan te gaan.