Minister Hoogervorst (Volksgezondheid) straalde uit dat hij de zorgwetten er wel doorheen zou krijgen. De aanvankelijk kritische CDA–politica verdedigde de plannen van het kabinet daarop met zoveel vuur, dat Hoogervorst aarzelde om aan zijn antwoorden te beginnen uit angst „dat ik het niet mooier zou kunnen verdedigen dan mevrouw Van Leeuwen heeft gedaan".

De coalitiepartijen, samen een meerderheid, hadden veel vragen, maar leken geen van allen van plan om de wet af te stemmen. Hoogervorst fietste daarop een aantal oude en een paar nieuwe toezeggingen door het debat heen. Om tegemoet te komen aan de voorwaarden van onder meer het CDA beloofde de minister te zorgen dat de overgang naar de nieuwe zorgverzekering makkelijker wordt. Wie niet op tijd reageert op het aanbod van zijn verzekeraar, is automatisch toch verzekerd. Dit om te voorkomen dat mensen die zich niet realiseren dat bijvoorbeeld het ziekenfonds opgeheven wordt, onverzekerd rondlopen.

Hoogervorst herhaalde verder dat het beroepsgeheim van de artsen niet in het geding is en dat het college bescherming persoonsgegevens betrokken is bij de uitwerking van regels voor de uitwisseling van medische gegevens tussen verzekeraars en artsen.

Hij benadrukte dat de vrije artsenkeuze niet in het geding is. Mocht dat wel gebeuren, omdat er een tweedeling ontstaat tussen dure verzekeringen waarbij de patiënt naar de arts van keuze mag en goedkope „armelui"–verzekeringen waarbij dat niet kan, dan grijpt hij in, zo hield de minister de senaat voor. In de wet staat een artikel waarmee hij verzekeraars kan verplichten met elke zorgaanbieder een contract te sluiten.

Verder herhaalde de minister een eerdere belofte aan de Tweede Kamer over het wettelijk vastleggen dat alleen artsen, verloskundigen en bedrijfsartsen patiënten mogen doorverwijzen naar het ziekenhuis of een medisch specialist. Dit betekent dat mensen die nu particulier verzekerd zijn straks ook eerst naar de huisarts moeten, voordat ze naar een specialist toe kunnen.

Nieuw was zijn belofte om een aantal miljoen euro uit te trekken om patiënten– en consumentenorganisaties te ondersteunen tijdens de invoering van de nieuwe wet. Dat gold ook voor zijn voorstel om een „invoeringsplatform" op te richten met daarin betrokken partijen als artsen en verzekeraars, maar ook de Nederlandse Mededingingsautoriteit.