Lachgas mogelijk riskant voor foetus
De Inspectie voor de Gezondheidszorg roept ziekenhuizen al ruim een halfjaar op zeer terughoudend te zijn met het narcosemiddel Entonox (lachgas). Ze kunnen er maar beter helemaal mee stoppen. Volgens een woordvoerster levert het gas waarschijnlijk gevaren op voor een ongeboren baby tijdens de eerste maanden van de zwangerschap.
Het Haagse ziekenhuis Leyenburg heeft het gebruik vorig jaar stopgezet: over een periode van tien jaar zouden van negentien zwangere verpleegkundigen er zes een gehandicapt kind hebben gekregen. Ze hebben het lachgas waarschijnlijk ingeademd bij de behandeling van anderen. Het echte verband staat volgens de woordvoerster echter niet 100 procent vast.
Hoe de ziekenhuizen in het algemeen omgaan met het middel is de inspectie niet duidelijk. Andere mogelijke gevolgen zijn evenmin bekend. Entonox was overigens al langer verdacht. Tien jaar geleden bleek uit Amerikaans onderzoek dat lachgas indirect een negatief effect kan hebben op het aanmaken van zaadcellen, de productie van de rode bloedcellen en de opbouw van organen van een ongeboren kind in de eerste drie maanden van de zwangerschap.
Tijdens een bijeenkomst van de Nederlandse Vereniging van Anesthesiemedewerkers in 1996 in Apeldoorn klonk al de roep om een grootscheeps onderzoek. Dat jaar was lachgas ook in het nieuws als smartdrug: het inhaleren van het spul uit een ballonnetje zorgt voor een kick.
In 2000 toonde de Gezondheidsraad zich ook bezorgd. Inspecteur-generaal H. Kingma van de Inspectie voor de Gezondheidszorg zei zaterdag in het Radio 1 Journaal dat „heel veel stoffen gevaarlijk zijn. Het gaat erom dat je er op een goede manier mee omgaat. Röntgen heeft ook risico’s, maar dat is geen reden om maar te stoppen met röntgen. Je moet gassen goed afzuigen en je kunt jonge vrouwen misschien beter weghouden van dit soort behandelingen.” Hij zei nadrukkelijk dat Entonox niet gevaarlijk is voor de vrouwen die er een roesje bij de bevalling mee hebben gehad. Het middel zou immers alleen aan het begin van de zwangerschap schadelijk kunnen zijn.
Het lachgas werd in 1776 ontdekt. Sir Humphry Davy, medewerker van het Pneumatic Institute in Bristol, waar het therapeutisch gebruik van gassen werd onderzocht, ging er twee decennia later mee experimenteren en gebruik bij kleinere operaties en ook bij de tandarts zou uiteindelijk gewoon worden. In vroeger dagen was het gebruik van lachgas ook een kermisattractie, waarbij wat minder fijn besnaarden zich vermaakten met de effecten van het gas op anderen.
Lachgas werd ook wel gebruikt bij bijvoorbeeld het opspuiten van slagroom op lekkernijen.