De discussie over de statuten duurde ruim een uur en betrof diverse punten, zoals het doel van de bond, de plaats van de Dordtse Kerkorde en het lidmaatschap van hen die geen lid zijn van de Protestantse Kerk in Nederland.

Ds. M. A. van den Berg (Zoetermeer) stelde dat het staan in de PKN anders is dan het staan in de Nederlandse Hervormde Kerk. „En daarom is de Gereformeerde Bond niet meer dezelfde als voorheen.”

Waarom niet gekozen voor de band met vooral de hervormde gemeenten in de PKN?, zo vroeg hij zich af. Twee andere bonden, de hervormde vrouwenbond en de zondagsscholenbond, hebben volgens hem onlangs „minder geprononceerd” gekozen voor de PKN.

De voorzitter van de bond, ds. G. D. Kamphuis, antwoordde dat de positie van de Gereformeerde Bond anders is dan die van de vrouwenbond en de zondagsscholenbond. „Wij zijn een kerkelijke organisatie en willen kerkelijk blijven denken. Dat is onze route.”

Volgens ds. Kamphuis is het verbreiden en verdedigen van de waarheid „meer dan ooit nodig, nu binnen de Protestantse Kerk in Nederland”, zo zei hij in zijn openingswoord. „Maar, wij hebben niets te verbreiden en we hebben niets te verdedigen als we er zelf niet in het geloof uit leven. Wij roepen de Protestantse Kerk en onszelf op tot de onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan Christus in leer én in leven. Tot het helder en krachtig getuigenis van de ene Naam Die onder de hemel is gegeven waardoor wij zalig moeten worden. Om geen compromis te sluiten met de dwaling die haar voortdurend bedreigt.”

In zijn referaat over ”Ons staan in de kerk” wees hij op enkele kernpunten van de nieuwe positie in de Protestantse Kerk, zoals de betekenis van het gebed. „We kózen niet voor de Protestantse Kerk in Nederland. We hoopten dat de kerk er anders zou uitzien. Naar tekenen van reformatie, van herstel verlangden we. We konden het niet ontdekken in de aanvaarde kerkorde. We waren onthutst, teleurgesteld, verslagen. We protesteerden, we streden. In onze gebeden legden we de ontwikkelingen in Gods hand. Juist omdat het gebed de meest ootmoedige houding is. Juist in ons gebed raakten we de kerk kwijt aan de Heere.”

De Gereformeerde Bond wil denken en handelen vanuit de roeping, vanuit Gods verbond, aldus ds. Kamphuis. „De kerk staat of valt met het verbond van God, met de trouw van God.” Daarbij richt de vereniging zich op heel de kerk. „De positie van de Gereformeerde Bond kan geen andere zijn dan een kerkelijke positie. In onze belijdenissen gaat het niet over een groep, een deel van de kerk. Het gaat over heel de kerk, die de waarheid aangaande onze Heere Jezus Christus dient te belijden.

Het groepsdenken bedreigt ons en het verlamt ons. Ik ben bang dat er onder ons de kiemen worden gelegd voor een volgende breuk. Laten we leren van de geschiedenis en kerkelijk blijven denken.”

Het belijden van de waarheid dient volgens ds. Kamphuis „onbevangen en onbekrompen” te geschieden. Genezing van de kerk kan alleen vrucht zijn van oprechte bekering. „Bekering begint bij onszelf. Om zegenrijk en vruchtbaar in de kerk te staan, zullen we ook onze schuld eerlijk onder ogen moeten zien. Sluimert diep in onze beweging toch een zaad van separatisme? En in hoeverre hebben we dat gevoed? Heeft het ook niet te maken met de diepe polarisatie die al jaren in onze beweging zit? Hoeveel kansels waren al niet gesloten? Waar we de diepte verliezen daar verliezen we ook de breedte.”

Financieel gaat het goed met de Gereformeerde Bond. Er kwamen vorig jaar meer giften en bijdragen binnen dan in het jaar daarvoor, hoewel de verwachtingen niet positief gestemd waren. Het afgelopen jaar was er een lichte teruggang van het aantal leden (nu 8000 leden, ongeveer 250 minder) en van het aantal abonnees van de Waarheidsvriend (nu 8600, ook ongeveer 250 minder).

In de hoofdbestuursvacature van ds. A. Baas koos de vergadering ds. M. A. Kuijt (Genemuiden).