Een algemene schuldbekentenis of de beperking van de biecht tot enkele zeer zware zonden kan de goedkeuring van de rooms-katholieke kerkleider niet wegdragen. Priesters mogen volgens de paus niet lichtvaardig absolutie (kwijtschelding van schuld) verlenen. Absolutie na een individuele biecht is „de enige gebruikelijke weg” tot verzoening met God en met de kerk, aldus het document.

De paus roept de bisschoppen op om hun priesters te wijzen op de kerkleer over de biecht. Hij constateert met afkeuring dat „in bepaalde regio’s” collectieve boetevieringen de persoonlijke biecht dreigen te vervangen. Boetevieringen, zoals die ook in Nederland vaak plaatsvinden, mogen alleen in uitzonderlijke omstandigheden worden gehouden, schrijft de paus.

De paus heeft de brief op eigen initiatief geschreven. Hij hecht groot belang aan de biecht. Zo wees de kerkleider de Nederlandse bisschoppen in 1998 tijdens hun vijfjaarlijkse werkbezoek aan het Vaticaan op de zegeningen ervan. Kardinaal Simonis zag daarin een stimulans om zich sterk te maken voor het „versmade” sacrament.

De biecht kan een tegenwicht bieden tegen de toenemende agressie in de samenleving en de goedkope sorry-cultuur, zo stelden de Nederlandse bisschoppen een jaar later in een herderlijk schrijven. Priesters zouden weer prioriteit moeten geven aan het horen van de biecht, zei bisschop Van Luyn van Rotterdam bij de presentatie van die brief.

Niet meer dan 9 procent van de rooms-katholieken in ons land biecht nog wel eens, zo bleek datzelfde jaar uit een representatieve steekproef.