Visser kwam in actie naar aanleiding van klachten van de artsen die in de Pauluskerk werkzaam zijn voor illegalen en vluchtelingen. Die hebben geconstateerd dat ziekenhuizen niet altijd de medische noodzaak van een behandeling of ingreep erkennen. Volgens Visser is het een geldkwestie. De ziekenhuizen beseffen dat ze bij deze doelgroep een deel van de medische kosten zelf moeten betalen, zoals de overheid heeft bepaald, aldus Visser.

Hij schetst in de brief een geval van iemand met een liesbreuk. De man heeft er ernstig last van, maar de liesbreuk is niet levensbedreigend. De patiënt loopt bij sommige ziekenhuizen de kans doorverwezen te worden naar een andere instelling.

Het ene ziekenhuis is soepeler dan het andere, aldus Visser. Het Sint Franciscus Gasthuis (SFG) in Rotterdam zou niet het soepelst zijn. „Soms denk ik wel eens dat het Sint Franciscus Gasthuis een andere naam zou moeten aannemen. In het optreden van sommige artsen herken ik niet meer de heilige Franciscus", aldus de dominee. Volgens hem zijn de artsen in de Pauluskerk teleurgesteld door de houding van de ziekenhuizen. „Ze voelen zich in de steek gelaten".

P.L. Batenburg, voorzitter van de raad van bestuur van het SFG, begrijpt het signaal van Visser. „De Nederlandse ziekenhuizen zitten in een spagaat. Aan de ene kant hebben we onze maatschappelijke verantwoordelijkheid, aan de andere kant moeten we onze exploitatie rondkrijgen. Ons uitgangspunt is dat we altijd mensen helpen die acute medische zorg nodig hebben of dat er kans is op blijvende invaliditeit als we niet zouden helpen. Maar als een illegaal een aandoening heeft die ook zijn eigen land kan worden verholpen, dan zeggen we dat", aldus Batenburg.

Volgens hem is deze manier van werken afgesproken met de inspectie voor de gezondheidszorg. Batenburg is bang dat als de ziekenhuizen alle illegalen zondermeer hulp aanbieden, de ziekenhuiszorg in Nederland onbetaalbaar wordt. „Waarom zouden u en ik dan nog een premie moeten betalen?"