Het is een hartelijke, ongeveinsde gewilligheid om de wereld los te laten en uit haar midden uit te gaan. Dit is de eerste stap. O, wat is het een werk voor een zondaar zover gebracht te worden. Niet minder dan alleen de kracht van de genade is bekwaam om de ziel daar te brengen.Doch wanneer de zondaar hier en daar nog wat wil wenden voor hij de wereld loslaat, is het niet meer dan een dood voornemen. Het is als de dood voor hem te moeten besluiten om afscheid te nemen van zijn beminde lusten, die hem alles zijn. Beloften noch bedreigingen kunnen hem ertoe bewegen er afscheid van te nemen, van alles wat de wereld biedt, als de genade het hart niet losmaakt. Doch wie zover gekomen is dat hij alles wil verlaten, die heeft de eerste stap, die de moeilijkste is, gedaan.

De ziel, nu gewillig zijnde dit oude huis te verlaten, neemt er afscheid van. Zij verbreekt haar natuurlijke betrekking en zij besluit: Kom ik om, dan kom ik om. Ik blijf niet langer in dat oude huis. Zij roept een eeuwig vaarwel aan hen toe.

En hoewel er een Rode Zee voor hen ligt waarvan ze niet weten hoe zij daardoor moeten komen, nochtans zijn zij vastbesloten nooit weer terug te keren naar het geestelijke Egypte, het huis van hun dienstbaarheid. Ga uit het midden van hen, zegt de Heere heden tegen u.

Thomas Boston, predikant te Ettrick (Schotland) (De viervoudige staat, 1742)