ziet het somber in. Waarom is Terri Schiavo belangrijk? Waarom heeft het Congres een federale zaak gemaakt van haar situatie? Waarom kwam de president van de Verenigde Staten vanuit Texas terug naar Washington om een wet te tekenen die speciaal gemaakt was om een federale rechtbank te verzoeken de zaak te herzien en waarschijnlijk te vragen dat haar voedingssonde weer werd ingebracht terwijl de rechter informatie verzamelt?

Ze is belangrijk, niet alleen omdat ze een onvervreemdbaar recht op leven heeft, maar ook omdat ze een symbool is -zoals Rosa Parks een symbool was toen ze weigerde achter in die bus in Montgomery (Alabama) te gaan zitten; zoals Alexander Solzjenitsyn, die de vrijheid symboliseerde door de Sovjetautoriteiten te verachten en de bewoners en slachtoffers van de goelags te boek te stellen; zoals astronauten, die de dood tartten om de ruimte te onderzoeken. Symbolen hebben betekenis. Terri Schiavo is een symbool van de strijd over leven en dood waarmee we ongewenst, maar noodzakelijkerwijs geconfronteerd worden.

Tegenstanders van federale interventie kraaien ”hypocrisie”, omdat conservatieven die zich sterk maken voor een herziening door de federale rechtbank beweren de rechten van staten te steunen in zaken zoals abortus en homohuwelijk en denken dat deze zaken in het licht van het tiende amendement aan de staten overgelaten zouden moeten worden.

Etiket
Maar het etiket van hypocrisie kan omgedraaid worden. Waren het niet de liberale Democraten die vier decennia geleden de rechten van de staten verwierpen als het ging om burgerrechten voor Afro-Amerikanen? Ze steunden het sturen van federale troepen om de integratie aan onwillige staten op te leggen. Ze hadden toen gelijk dat ze dat deden. En de conservatieven vragen de federale overheid terecht om tussenbeide te komen als een rechter uit Florida in feite de moord op Terri Schiavo heeft bevolen door haar voedsel en water te onthouden.

Zowel toen als nu zijn er gevallen waarin federaal handelen nodig is, waarin de burgerlijke en grondwettelijke rechten van een individu niet door de staat erkend worden. De zaak-Schiavo is zo’n geval.

Terri Schiavo’s leven doet er symbolisch en wezenlijk toe. Haar zaak is slechts de laatste in een lange serie die ons dwingt te kiezen tussen twee visies op het leven.

De ene visie zegt dat we slechts materie en energie zijn, gevormd door puur toeval in een toevallig universum, ontwikkeld vanuit slijm zonder Auteur van het leven, zonder doel van het leven anders dan wat ons plezier oplevert en zonder ander doel na de dood dan het graf.

De andere filosofie van het leven zegt dat we geschapen zijn door een oneindig, persoonlijk God Die een plan heeft met ieder leven in iedere situatie en elke omstandigheid en Die vindt dat niemand een leven mag beëindigen anders dan onder de meest extreme omstandigheden en alleen door een rechtvaardige rechtszaak of uit zelfverdediging.

De zaak-Schiavo moet niet op zichzelf bekeken worden. Hij maakt deel uit van een stroom die in de moderne tijd begon met abortus en die, als hij niet gestopt wordt, door zal gaan met euthanasie. Wanneer één categorie van het leven eenmaal is gedevalueerd, worden alle andere categorieën al snel kwetsbaar.

Afvoerkanaal
Meisjes die zwanger werden van een dronken vader en abortus wilden, waren het symbolische begin van een proces dat geresulteerd heeft in abortus om iedere reden in ieder stadium. Nu richten we ons op de zwakken, en spoedig zullen de ouderen in ons vizier komen vanwege de druk op de sociale veiligheid en de gezondheidszorg. De redenering zal zijn: in plaats van de belastingen te verhogen of de pensioenleeftijd naar boven bij te stellen, kunnen we ook degenen elimineren die het grootste afvoerkanaal zijn van pensioengelden - dat zijn de oude en zwakke mensen.

Nadat de omgeving geschapen is waarin doden geaccepteerd wordt en waarin zelfs het doden door de staat volgens een willekeurige norm gebruikelijk wordt, zal het een kleine stap zijn om oma en opa te doden in hun verzorgingstehuis, dat spoedig omgevormd zal worden in een centrum voor begeleid sterven.

Iemand zal een document of gerucht in de wereld brengen met de verklaring dat de bejaarde „zou hebben willen sterven” in zulke omstandigheden” en nooit een „last” zou willen zijn voor hun kinderen. De notaris zal erbij gehaald worden, het testament voorgelezen en de erfenis verdeeld. Die zal groter zijn dan wat overgebleven was wanneer het aan de onlangs overledene gespendeerd was.

Dit is de inzet, en de uitkomst van de zaak-Schiavo zal bepalen wat velen van ons in de toekomst te wachten zal staan.

De auteur is een bekende columnist in de Amerikaanse media.