”Kastijd”, dat komt minder hard over: er is een mogelijkheid tot verbetering. Want tegen wie men overtuigende beschuldigingen inbrengt, dat wil zeggen wie aangeklaagd wordt, van hem moet men vrezen dat hij ten slotte veroordeeld wordt. Maar omdat ”grimmigheid” erger lijkt te zijn dan ”toorn”, kan men zich afvragen waarom dat wat minder hard is, ik bedoel de ”kastijding”, die in de tekst gecombineerd wordt met dat wat juist harder is, ik bedoel de ”grimmigheid”. Maar ik denk dat met beide woorden een en dezelfde zaak aangeduid is.

Deze woorden worden ook wel verschillend vertaald. Want in de ene vertaling wordt ”toorn” eerst en daarna ”grimmigheid” aangetroffen, in de andere vertaling staat het precies omgekeerd. In nog weer een andere vertaling gebruikt men in plaats van ”grimmigheid” het woord ”verontwaardiging” of ”ontstemming”. Maar wat het ook is, het is in ieder geval een emotie van de geest die ertoe oproept om straf toe te passen. Evenwel mag deze emotie van de geest niet op dezelfde manier zoals zij aan een menselijke ziel wordt toegeschreven, ook aan God worden toegedicht.

Augustinus,
kerkvader te Hippo

(”Psalm 6”, ca. 400)

Augustinus (354-430) geldt als de belangrijkste kerkvader van het Westen. Behalve bekende werken als ”Belijdenissen” en ”Over de stad Gods” liet hij tal van preken (”sermones”) na, opgetekend door snelschrijvers die onder zijn gehoor in de basiliek in de Noord-Afrikaanse havenstad Hippo zaten.