Appèlschrift aan alle gemeenten in PKN
„Wij willen in onze in zoveel opzichten verwarrende tijd een duidelijke oproep doen om volstrekt trouw te zijn in het belijden van Jezus Christus, en het getuigen van Hem, onze Redder. Meer dan iets anders heeft onze kerk, maar ook ons hele volk, dat nodig.”
Met deze woorden richten het Confessioneel Gereformeerd Beraad, de Confessionele Vereniging, de Gereformeerde Bond en de Stichting Evangelisch Werkverband zich in het appèl ”Christus, onze Hoop” gezamenlijk tot alle ongeveer 2500 (wijk)kerkenraden in de Protestantse Kerk in Nederland. In de aanbiedingsbrief roepen de organisaties de gemeenten er „met klem” toe op het appèl aandacht te geven, het te bespreken in de kerkenraad en de tekst integraal te publiceren in de kerkbladen. Het „getuigenis” is voorbereid door de Appèlkring kerkelijk belijden, waarin vertegenwoordigers van alle genoemde organisaties participeren. Het geschrift wordt woensdag per post bezorgd bij de scriba’s van alle gemeenten in de PKN.
„Getuigen van de ene Naam, die ons tot redding gegeven is - dát willen wij in onze verwarrende tijd, waarin veel mensen het spoor bijster zijn, de samenleving op drift is, de kerk meer en meer in de marge wordt gedrongen en bijbelse waarheden ontkracht worden. Getuigen van Jezus Christus, onze Here en Heiland. Zijn Naam geeft ook vandaag hoop aan mensen. Hij maakt de verwachting die Zijn Naam wekt, nog steeds waar. Onze christennaam doet helaas al te vaak afbreuk aan het werk van Christus, haalt Zijn hoge Naam naar beneden. Wij belijden onze schuld daarover. Des te meer is onze hoop daarom gevestigd op de Naam boven alle namen, Jezus Christus”, zo zet het appèl in.
In het geschrift stellen de opstellers dat de kerk de tijd en zichzelf niet mee heeft. „Verdeeldheid en verscheurdheid verlammen haar in het volgen van haar eerste roeping: getuige te zijn van Jezus Christus in een wereld vol nood. Halfslachtigheid en slappe knieën ondermijnen haar vitaliteit. Rationele en bijbelkritische schema’s verhinderen haar de Schrift in haar volle inhoud open te leggen. Zo dreigt de Heilige Geest vleugellam te worden. Zelfgenoegzaamheid en activisme beletten haar in diepe afhankelijkheid te vertrouwen op Hem die gezegd heeft: „Zonder Mij kunt U niets doen.” Wij zijn deel van die kerk, hebben verdriet om haar én weten ons medeschuldig aan de verdeeldheid, de halfslachtigheid, de zelfgenoegzaamheid. Daarom stellen wij onze hoop op Christus alleen. Hij is de Koning van de kerk en het Hoofd van Zijn gemeente. Hij zal niet laten varen het werk van Zijn handen.”
Het appèl vervolgt: „Wij roepen daarom alle gemeenten die samen de Protestantse Kerk in Nederland vormen, maar ook andere gemeenten en kerken, krachtig en indringend op om volstrekt getrouw te zijn in het belijden van Christus, in het getuigen van deze Here. Hij is de Overwinnaar van dood en hel. Hij is de Verzoener van zonde en schuld. Hij is de Heelmaker van het gebrokene. Hij is de Rechter van hemel en aarde, die het laatste woord heeft in ieder mensenleven.”
„Hem willen wij prijzen. Hij is gezonden door God de Vader en in Hem daalde God reddend neer. Hem willen wij dienen, want midden in onze wereld heeft Hij geleefd, in ons door de zonde verloren leven is Hij gekomen. Hem willen wij eren, want Hij is als God en mens onze enige troost in leven en in sterven. Hem willen wij liefhebben, want Hij heeft ons eerst liefgehad. Hem willen wij gehoor geven, want Hij was gehoorzaam tot in de dood. Hem willen wij volgen, want in een wereld die zucht onder haar nood, leidt Hij ons liefdevol voort en brengt ons voor eeuwig thuis. (…) In Hem vinden wij kracht om onze hoogmoedige eigenwaan af te leggen, want Hij heeft Zich tot in de diepste diepten vernederd. In Hem ontdekken wij dat God genadig is en Zijn verbond bewaart, want Hij is de Middelaar die als eerste ons opzoekt. In Hem gaat Gods onstuitbare liefde voort, want Zijn plannen brengt Hij ten uitvoer. In Hem houden wij hoop voor de mensen, want Hij heeft macht hen tot Zich te bekeren. In Hem is alles te vinden wat culturen herschept en volkeren doet geloven. In Hem zien wij perspectief voor een aarde die ten prooi lijkt te vallen aan chaos. Chaos in de schepping die zucht en in een cultuur die stuurloos is.”
Het appèl stelt ten slotte dat de kerk geroepen is „de heerschappij van Christus te laten zegevieren in alle facetten van haar handelen. Zo zal de Heilige Geest wind in de zeilen geven. Jezus geeft als Enige vrede met God. Jezus is als Enige hoeksteen van de kerk en scharnier van elk kerkelijk belijden. Naar Hem zien wij uit, die als Bruidegom bezig is ons te tooien als bruid. Hem zij de glorie met de Vader en de Geest, drie-enig God tot in eeuwigheid.”
Bij het appèl zijn vier gespreksvragen gevoegd die, zo hopen de opstellers, aan de orde kunnen komen in kerkenraadsvergaderingen en gespreksgroepen.