De Tien van Renesse waren in het najaar van 1944 betrokken bij het verduisteren van het bevolkingsregister van Renesse en omliggende plaatsen. Daarmee wilde het verzet voorkomen dat mannelijke inwoners van die plaatsen een oproep zouden krijgen om in Duitsland dwangarbeid te verrichten. In die periode was een deel van Zeeland bevrijd, maar Schouwen-Duiveland was nog in handen van de Duitse bezetter. Na hun actie wilden de verzetsmensen vluchten naar het bevrijde Noord-Beveland, maar dat mislukte. Tien verzetsmannen werden opgepakt door de Duitsers en kregen de doodstraf door ophanging opgelegd.

Uiteindelijk werden negen verzetsmannen opgehangen: een van de Tien van Renesse was zwaargewond en moest vanaf een brancard toekijken. Toen hij korte tijd later was overleden, werd hij alsnog naast de anderen gehangen. De lichamen bleven nog twee dagen hangen, „als een gruwelijke waarschuwing aan iedereen die ook maar overwoog om in opstand te komen”, aldus burgemeester Van der Hoek tijdens de herdenking op de executieplek. „Maar wat de bezetter niet begreep, was dat de brute executie weliswaar angst heeft gezaaid, maar dat het ook de wil tot verzet aanwakkerde.”

Behalve burgemeester Van der Hoek sprak tijdens de herdenking ook predikant Marco Boevé van de protestantse gemeente Schouwen aan Zee. Om 12.00 uur werd een minuut stilte gehouden, waarna bloemen werden gelegd bij een ter herinnering aan de Tien van Renesse opgerichte zwerfkei op de executieplek.