Vanaf morgen verkoopt de onderneming de Nintendo DS in Europa, de opvolger van de wereldberoemde Gameboy, waarmee ze ook de niet-gamers hoopt te bereiken.

Nintendo leverde deze week ongeveer 650.000 exemplaren van de DS aan de Europese detailhandel. Enkele tienduizenden exemplaren vinden via dit kanaal hun weg naar de Nederlandse consument, aldus productmanager Bianca van Dort van de Benelux-tak van het Japanse bedrijf.

De DS staat voor Dual Screen, twee schermen, waarmee Nintendo zich wil onderscheiden van de Playstation Portable (PSP) van Sony. Met de PSP met afspeelmogelijkheden voor muziek en films doet Sony een rechtstreekse aanval op de machtspositie die Nintendo momenteel met de Gameboy heeft.

Sinds 1989 is de Gameboy met meer dan 170 miljoen verkochte exemplaren bijna alleenheerser met handzame spelcomputers. Het leek erop of andere aanbieders daarin berustten, maar Sony sloeg eind vorig jaar een nieuwe weg in. De PSP ligt sinds december in de Japanse winkels, de Verenigde Staten volgen later deze maand en Europa is waarschijnlijk in april aan de beurt.

Zelf zeggen de fabrikanten dat ze nauwelijks in elkaars vaarwater zitten, maar de kans lijkt klein dat consumenten beide apparaten aanschaffen. Daarvoor is mobiel gamen net even te duur, zeker voor het jeugdige publiek dat het meest valt voor de nieuwste gadgets op spelcomputergebied. De DS gaat 149 euro kosten, terwijl de PSP waarschijnlijk voor meer dan 200 euro in de schappen komt te liggen.

Nintendo-topman Satoru Iwata was eind januari enkele dagen in Europa om zijn nieuwe apparaat te showen. In Parijs zei hij ook opa’s en opa’s aan het spelen te willen krijgen. Leidraad daarbij is het gevaar voor de onderneming van het zich richten op een te kleine doelgroep. „In Japan is de gamesmarkt aan het krimpen. Om dit in Europa en de Verenigde Staten voor te zijn, moeten we ook de niet-gamers aanspreken.”

De DS is vernieuwend. Dubbele schermen hadden heel oude Nintendo-portables al, maar dat één lcd-scherm via aanraking als joystick kan fungeren, geeft een bijzonder speelgevoel. Liefhebbers kunnen zelfs schreeuwen of blazen tegen het apparaat om iets gedaan te krijgen. Veel hangt echter af van de spelletjes die grote bedrijven als EA of Ubisoft aanbieden. Bij Nintendo-spellen zoals Wario Ware zit het wel goed met het touchscreen-element. Als andere ontwikkelaars echter niet verder komen dan een overzichtskaartje voor de actie op het bovenste scherm, blijft er niet veel van over.

Echte fanaten kunnen bij de DS zelfs hondjes opvoeden. Een aaitje over het aanraakscherm is al voldoende om een puppy even tevreden te stellen. Met dit soort spelletjes hoopt Iwata nieuwe gamers aan te spreken, zoals oma’s. „Oma’s gaan mogelijk van de puppy’s houden. Elk stukje software bereikt zo zijn eigen doelgroep. Wij moeten zelf nadenken welk etiket wij erop plakken.”

Nintendogs, het hondenspelletje, komt nog niet in de Nederlandse winkels te liggen, maar met zestien spellen is er voorlopig voldoende keuze. Nintendo gaat ervan uit dat tegenover elk DS-apparaat in de lanceringsfase twee verkochte spelletjes staan. Deze conservatieve inschatting is volgens Iwata een gevolg van de speelbaarheid van Gameboy Advance-games op de DS. Bovendien kunnen eigenaren van de DS via een draadloos netwerk tegen elkaar gamen met één spelletje.

Van de doelstelling om een brede doelgroep aan te spreken, is in Nederland nog niet veel te merken. De reclamecampagnes richten zich vooral op de jeugd, met vooral veel aandacht op televisiezenders als MTV, TMF, Nickelodeon en Jetix.

Toch kunnen met deze strategie ook andere mensen dan de huidige jeugdige doelgroep van Nintendo enthousiast gemaakt worden, betoogt Iwata. In de VS bundelde bijvoorbeeld de DS een demonstratieversie met het schietspel Metroid Prime Hunters, om het enthousiasme van de echte gamers te laten overslaan naar andere familieleden. Iwata: „Zij zien dan hoe gemakkelijk de DS te bespelen en aan te raken is.” Ook in Europa moet het schietspel als katalysator dienen.