Turken en Marokkanen willen partner van dezelfde afkomst
Slechts een op de tien van de jonge Turken en Marokkanen die de komende jaren in het huwelijksbootje stappen, hecht belang aan een partner die in Turkije of Marokko is opgegroeid. Wel vinden zij het belangrijk dat hun toekomstige man of vrouw een Turkse of Marokkaanse achtergrond heeft.
Veel jonge Turken en Marokkanen die de afgelopen jaren zijn getrouwd, hebben wel voor een partner uit Turkije of Marokko gekozen. Ongeveer 50 tot 60 procent van de in Nederland geboren Turken en Marokkanen deed dat, zo bleek maandag uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Het CBS deed onderzoek onder bijna duizend jongeren.
De wens dat de (toekomstige) partner dezelfde geloofsovertuiging heeft als zijzelf is voor Turken en Marokkanen veel belangrijker dan de afkomst. Negen van de tien vrouwen en bijna acht op de tien mannen vinden hetzelfde geloof (zeer) belangrijk. Ongeveer 70 procent van de vrouwen hecht veel waarde aan een partner van dezelfde afkomst, tegen 50 tot 60 procent van de allochtone mannen.
Turken en Marokkanen uit de tweede generatie treden op jongere leeftijd in de echt dan autochtonen. Van de Turkse vrouwen van 18 tot en met 27 jaar is 41 procent getrouwd of getrouwd geweest. Van de Turkse mannen in die leeftijdscategorie is 23 procent gehuwd of gehuwd geweest. Bij Marokkanen liggen die cijfers lager, respectievelijk 26 en 7 procent. Van de autochtone jonge vrouwen is 11 procent getrouwd (geweest) en van de autochtone jonge mannen nog geen 5 procent.
Veel jongeren van 18 tot en met 27 jaar die nog niet getrouwd zijn, verwachten wel in het huwlijk te treden. Marokkaanse mannen zien dat er minder van komen. Autochtone jongeren kiezen vaker voor samenwonen dan jongeren van allochtone afkomst.