De vrouw zou haar zoontje Kian slaappillen hebben gegeven, voordat ze hem op 5 oktober met een kussen smoorde. „Toen ik hoorde dat hij niet meer ademde, heb ik hem naast me neergelegd”, verklaarde ze bij de politie. De vrouw kampte al veel langer met suïcidegedachten en had daarvoor diverse mogelijkheden onderzocht, vertelde ze de rechters. In het bloed van het slachtoffer zijn slaap- en kalmeringsmiddelen en de pijnstiller paracetamol gevonden.

Haar vader vond zijn dochter en overleden kleinkind twee dagen later in haar slaapkamer. Op de deur had ze een briefje gehangen dat alleen de politie binnen mocht komen. Beneden in de woonkamer had ze een envelop neergelegd voor haar ouders. Haar accounts op Facebook en Instagram had ze verwijderd, ook stapte ze uit een whatsappgroep. „De bedoeling was dat we er allebei niet meer zouden zijn”, vertelde ze zachtjes in de rechtszaal.

Op de vragen van de rechtbank en de nabestaanden in de zaal waarom ze met Kian uit het leven wilde stappen, zei ze „geen antwoorden” te hebben. Bij de politie verklaarde ze dat haar zoontje haar levensgeluk gaf, maar ook dat ze het leven ondraaglijk vond voor zichzelf en Kian en dat ze zo niet verder wilde leven.

De vrouw heeft volgens deskundigen een persoonlijkheidsstoornis met narcistische en borderline-kenmerken. Ze leefde afgezonderd. Ze gaf haar zoontje thuis les. Het OM acht haar verminderd toerekeningsvatbaar.

De vader van het slachtoffer en een zoon uit zijn nieuwe gezin maakten tijdens de strafzaak gebruik van hun spreekrecht. „We missen zijn energie, humor en empathie. Hij trok ons allemaal mee in het plezier van het leven en had een fascinatie voor de natuur”, zei de vader in zijn slachtofferverklaring. „Zijn leven dat nog moest beginnen, is hem ontnomen. Het onrecht is niet in woorden uit te drukken.”

De rechtbank doet op vrijdag 20 september uitspraak.