Kerk & religieJubileum

Jubilerende ds. Zweistra: In het boek van mijn jeugdjaren zitten zwarte bladzijden

Hij groeide op in Rotterdam-Zuid, tussen asfalt, steen en beton. Inmiddels is ds. H. Zweistra veertig jaar predikant en diende hij vijf plattelandsgemeenten. „Ik heb niet de allure van een grotestadsdominee.”

Jan van 't Hul
23 August 2024 09:28Gewijzigd op 23 August 2024 10:31
Ds. H. Zweistra is veertig jaar predikant. „Ik was veel op het voetbalveld. Het is een Godswonder dat de hemel mij daarvandaan heeft gehaald.” beeld Cees van der Wal
Ds. H. Zweistra is veertig jaar predikant. „Ik was veel op het voetbalveld. Het is een Godswonder dat de hemel mij daarvandaan heeft gehaald.” beeld Cees van der Wal

Sinds korte tijd woont de hersteld hervormde emeritus predikant met zijn echtgenote in Rhenoy, een dorpje aan de Linge, halverwege Leerdam en Geldermalsen. Ze wonen er in de omgeving van de meesten van hun tien kinderen. In 1982 overleed een kind, zoontje Hendrik, kort voor de geboorte. „Dit is nu meer dan veertig jaar geleden, maar nog steeds is het een tere plek. Sindsdien vind ik het moeilijk om begrafenissen van kleine kinderen te leiden. Ik kan dat eigenlijk niet. Als er een kind overlijdt, zijn er zo veel tranen en schurend verdriet. Dat is niet te beschrijven.”

Henk Zweistra groeide op in een arbeidersgezin dat hoorde bij de Gereformeerde Gemeenten in Hersteld Verband, van ds. D.C. Overduin. „In het boek van mijn jeugdjaren zitten zwarte bladzijden”, zegt ds. Zweistra. „Ik was veel op het voetbalveld. Het is een Godswonder dat de hemel mij daarvandaan heeft gehaald. Ik had meer verstand van Feyenoord dan van de Bijbel. Het stadion was mijn leven, mijn kerkgang was minimaal. Vaak zwierf ik alleen door de stad.”

Soms namen vrienden Henk mee naar de kerk van de gereformeerde gemeente aan het Mijnsherenplein. „Daar zaten we op de galerij. Als het heilig avondmaal werd bediend, zag ik Gods volk aangaan en dacht ik: die mensen hebben iets wat ik niet ken.” Zweistra had met de Bijbel afgerekend. „Maar de Heere had iets anders met mij voor. Hij gaf me een vrouw die Hij gebruikt heeft om mijn leven om te leiden.”

„Eerst was het: ik en Hij. Nu is het: Hij, en heel veel later kom ik” - Ds. H. Zweistra, emeritus predikant

Ds. H. Zweistra: „In het begin gingen mijn preken te veel over de christen en te weinig over Christus.” beeld Cees van der Wal

Vleselijk

Zweistra ging theologie studeren in Utrecht en werd vervolgens predikant in de Nederlandse Hervormde Kerk. Hij diende vijf gemeenten en ging in 2016 met emeritaat.

Vrijdag is het veertig jaar geleden dat hij predikant werd. De periode van actieve dienst is voorbij. „Voorbij, ja. Het geeft weemoed, maar ook dankbaarheid. Aan mijn kant was er veel tekort, maar de Heere was goed. Over mijzelf kan ik nooit hoog opgeven, want ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde. Onder elk woord staat een dikke streep: vleselijk én verkocht onder de zonde. Het leven is een strijdperk, maar soms is er een voorsmaak van de eeuwige zaligheid.”

In de afgelopen veertig jaar zijn z’n preken wel veranderd, of beter gezegd verdiept, denkt ds. Zweistra. „Ik ben bang dat ik in het begin mezelf nogal naar voren heb geschoven. Het ging te veel over de christen en te weinig over Christus. Ik mag eerlijk zeggen dat ik op de preekstoel nu niets liever doe dan Christus centraal stellen en spreken over de waarde van een Drie-enige God voor een in zichzelf verloren mens. In mijzelf ben ik niets, maar door Christus vermag ik alle dingen, zo zegt de apostel Paulus. Dit geeft een nabij en een afhankelijk leven. Als dit beoefend mag worden, ga je zeggen: Niemand dan Jezus alleen. Eerst was het: ik en Hij. Nu is het: Hij, en dan, heel veel verder en heel veel later, kom ik.”

„Voor het beroep van Nederhemert bedankte ik eerst, maar een dag later moest ik bellen dat ik kwam” - Ds. H. Zweistra, emeritus predikant

Voorwaarts

In het aannemen van beroepen heeft de Heere helder de weg gewezen, zegt ds. Zweistra. „Het was altijd: volg gij Mij. Dit ging weleens met kracht gepaard. Hoewel, aan mijn kant moet ik zeggen dat ik soms liever mijn eigen weg ging. Voor het beroep van Nederhemert had ik eerst bedankt, maar een dag later moest ik terugbellen dat ik toch mocht komen. Ik had me vergist, maar de Heere heeft het terechtgebracht. Ik zei tegen mijn vrouw: „Vrouw, ik moet je wat zeggen.” Ze zei: „Henk, ik weet het al, we moeten onze koffers pakken, want we gaan naar Nederhemert.””

We leven in een complexe tijd. Velen zijn mismoedig, somber, moedeloos. Ds. Zweistra ook? „Er komt veel op ons af. Denk aan de genderdiscussie en het lhbti-gebeuren. Het leven van velen draait om brood en spelen, om uiterlijkheid en lichamelijkheid. Ook onder kerkmensen. In dit verseksualiseerde klimaat groeien onze kinderen en kleinkinderen op. Als je op je plek bent, dan lijd je eronder. We zien dat de Heere doorgaat met Zijn eigen werk. Hij werkt nog, zeker ook onder de jeugd. Al manifesteert de duivel zich meer in de gruwelijkheid van de zonde, Hij houdt getrouw Zijn Woord. Het loopt Hem niet uit de hand. We mogen moedig voorwaarts gaan, tot de laatste streep. Voordat we ons hoofd neerleggen, gaan we met een opgericht hoofd verder, want de overwinning is al zeker.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer